Η δικτατορία του "one size"

Μπαίνεις σε ενα κατάστημα και όλα τα ρούχα ή τα εσώρουχα είναι σε ένα μέγεθος: το πασίγνωστο one size. Μπαίνεις στο δοκιμαστήριο με ευλάβεια και προσευχές. "Αχ, Θεέ μου, ας μου χωράνε αυτά τα θαυμάσια ρουχαλάκια..!". Αν καταφέρεις να γλιστρήσεις το κορμί σου εκεί μέσα με επιτυχία, χαίρεσαι και καμαρώνεις. Διαφορετικά σκέφτεσαι ότι πάχυνες και ότι δεν βλέπεσαι. Φεύγεις χωρίς σακούλες στο χέρι. Το μόνο που αγόρασες είναι μπόλικη απογοήτευση...

Η ιδέα του one size παρατηρείται επίσης σε έπιπλα, είδη σπιτιού, τρόπο διασκέδασης, αξίες, πεποιθήσεις, στόχους, προσδοκίες..! Τείνουμε να διαλέγουμε καθετί περιορίζοντας το ρεπερτόριο των επιλογών μας. Καταλήγουμε να φοράμε όλοι τα ίδια ρούχα, να επιπλώνουμε το σπίτι μας με παρόμοια έπιπλα, να θέτουμε κοινούς στόχους και να ζούμε την ίδια ζωή.

Πολλές φορές μάλιστα πιέζουμε τον εαυτό μας να χωρέσει σε ένα και μόνο μέγεθος: να σπουδάσουμε, να αγοράσουμε το δικό μας σπίτι, να πάμε διακοπές σε νησί το καλοκαίρι κλπ. Στην ίδια παγίδα μπορεί να πέφτουμε όταν επικοινωνούμε. Πιστεύουμε ότι έχουμε δίκιο και προσπαθούμε να πείσουμε τους άλλους. Οι απόψεις που απέχουν πολλοί από τις δικές μας δεν εμπίπτουν σε κανένα μέγεθος και πετιούνται κατευθείαν στα σκουπίδια.

Ακόμα και οι ψυχοθεραπευτές πέφτουμε θύματα αποπλάνησης της one size θεραπείας. Μετά από διεξοδική έρευνα και μελέτη επιλέγουμε τη θεραπεία και τις τεχνικές που σύμφωνα με κριτήρια έχουν αποδειχτεί οι πιο κατάλληλες για διάφορες ψυχικές διαταραχές. Αν η μέθοδός μας δεν έχει αποτέλεσμα σε έναν θεραπευόμενο, υποθέτουμε συνήθως ότι ο θεραπευόμενος έχει αντιστάσεις ή δεν είναι έτοιμος για θεραπεία. Κάποιες φορές μπορεί να ισχύει μια τέτοια υπόθεση. Αξίζει όμως να δούμε κι άλλους λόγους: μήπως προσπαθήσαμε να σφηνώσουμε τον θεραπευόμενο σε μια one size μεθοδολογία και δεν του ταίριαζε; Μήπως ένιωσε άσχημα και ο ίδιος που δεν χώρεσε σε μια πολύ επιτυχημένη και ενδεδειγμένη θεραπεία και έφυγε απογοητευμένος;

Η ιδέα του one size μπορεί να είναι περιοριστική, αλλά μας καθησυχάζει από τη φασαρία των επιλογών. Ωστόσο, συσκοτίζει τις ανάγκες μας, υπνωτίζει τις επιθυμίες μας και μας ωθεί στη λήθη. Ξεχνάμε τις ιδιαιτερότητές μας και πασχίζουμε να μπούμε σε καλούπια. Αν δούμε πραγματικά τι συμβαίνει, θα νιώθουμε χαρούμενοι και απελευθερωμένοι κάθε φορά που δεν χωρέσαμε σε μία και μόνο φόρμα..!