Σκηνή 1η: στο ιατρείο
Το ραντεβού με τη δερματολόγο μου δε φημίζεται για τη συνέπειά του. Είμαι στην ώρα μου κάθε φορά, αλλά δεν κάνω με συνέπεια ό,τι με συμβουλεύει. Στα 30 μου βλέπω ακόμα το χαρτάκι της διάγνωσης να γράφει "ακμή". "Για πόσο καιρό ακόμα θα πασαλείβομαι με ιατρικές κρέμες;" αναρωτιέμαι στο δρόμο προς το φαρμακείο.
Σκηνή 2η: στο φαρμακείο
Όταν η φαρμακοποιός μου βλέπει το χαρτάκι μπαίνει η δεύτερη διάγνωση. Η γνώμη της είναι αντίθετη με αυτή της δερματολόγου. Φεύγοντας η σακουλίτσα μου δεν έχει μόνο ιατρικές κρέμες αλλά και κάτι ακόμα (για τη δεύτερη διάγνωση).
Σκηνή 3η: απέναντι από τον καθρέφτη
Τελικά τι θα κάνω με τις κρέμες και τα υπόλοιπα συμπράγκαλα;. Ευτυχώς που δεν πάσχω από κάτι πιο σοβαρό. Θα είχε γίνει το μυαλό μου κόμπος!
Σκηνή 4η: στο γραφείο μου
Ένας ταλαιπωρημένος θεραπευόμενος εξιστορεί τις περιπέτειές του σε ιατρεία ψυχιάτρων και σε γραφεία ψυχοθεραπευτών. Έχει ακούσει πολλές υποθέσεις για την υπόθεσή του. Προσπαθεί ακόμα να εντοπίσει τον κατάλληλο ψυχοθεραπευτή.
Σκηνή 5η: συμπέρασμα
Ακόμα και τα απλά πράγματα φαίνονται πολύπλοκα. Το κέρδος και οι φαρμακευτικές εταιρείες θολώνουν το πεδίο. Στραβώνουν τους γιατρούς και με τη σειρά μας (οι ασθενείς) αλληθωρίζουμε. Στην ψυχοθεραπεία παρατηρείται επίσης μια θολούρα. Σε αυτή την περίπτωση δε φταίει καμιά φαρμακευτική εταιρεία, αλλά η ψυχική ισορροπία του ψυχοθεραπευτή. Αν δεν είναι συγκροτημένος/η, ο/η θεραπευόμενος/η θα γκρεμιστεί. Ας έχουμε λοιπόν τα μάτια μας ανοιχτά και το ανάστημά μας ψηλά και καλή μας τύχη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου