Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

Βασικός κανόνας: η παραβίαση των κανόνων

Η ιστορία που ακολουθεί είναι φανταστική. Καθένας μας ωστόσο ταυτίζεται σε κάποια σημεία της..!

Βγάζω αλάρμ και παρκάρω στη λεωφόρο Ηρακλείου.
Το υποσχεθέν δημοτικό πάρκινγκ έχει μείνει στις υποσχέσεις.
Βγαίνω από το αυτοκίνητο και ξεκινώ τα ψώνια μου.
Οι τιμές στα ύψη. Παραπονιούνται μετά για την κρίση.
Μπαίνω σε ένα κατάστημα με ρούχα. Αγοράζω δύο μπλούζες, τις βάζω μέσα στην τσάντα μου. Είμαι κερδισμένη κατά 20 ευρώ και χαμένη κατά μία απόδειξη.
Τι να μαζεύεις από εδώ και πέρα; Καλύτερα να γλιτώνεις ό,τι μπορείς επιτόπου.
Χτυπά το τηλέφωνο. Οι πωλήσεις στο απόγειό τους.
"Με έχετε καλέσει για 5η συνεχή φορά. Πώς βρήκατε τα στοιχεία μου; Θέλω να μιλήσω με τον προϊστάμενό σας!" Στο σημείο αυτό η κυρία στη θέση πωλήτριας κλείνει το τηλέφωνο.
Κανένας σεβασμός για τα προσωπικά δεδομένα! Περπατώ αγκαζέ με τον εκνευρισμό μου και σκοντάφτω σε μια μηχανή. Πώς είναι δυνατόν να παρκάρουν πάνω στα πεζοδρόμια;
Μονολογώ κουτσαίνοντας. Το κουτσό πόδι βρίσκεται τυχαία έξω από το ΙΚΑ. Ας δούμε αν υπάρχει κάποιος διαθέσιμος γιατρός... Και επειδή κάθε ιστορία έχει το θαύμα της, ο ορθοπεδικός βρισκόταν σε μια αίθουσα μόνος και το βιβλιάριό μου ήταν ξεχασμένο στην τσάντα μου από προχθές. Είχαν ακυρωθεί μάλλον δύο ραντεβού του και έτσι μπήκα ανενόχλητη. Ο γιατρός βρέθηκε εκεί από θαύμα, αλλά το έκανε το θαύμα του. Έβγαλε την κάρτα του ιδιωτικού του ιατρείου λέγοντας πως εκεί μπορεί να με εξετάσει με την ησυχία του. Στρίμωξα το βιβλιάριο ανάμεσα στις μπλούζες που ασφυκτιούσαν στην τσάντα μου και έφυγα ρίχνοντας πρώτα μια δολοφονική ματιά στον γιατρό-θαυματοποιό. Ένιωθα καλά. Θα επέστρεφα μόνη στο σπίτι. Βλέποντας από μακριά το αμάξι μου μου γυάλισε μια γρατσουνιά-μαχαιριά στην καρδιά. Κανένα σημείωμα, κανένα ίχνος ντροπής. Η ασημένια γρατσουνιά κυμάτιζε περήφανη. Μπροστά της μου έσκασε ένα κύμα επίγνωσης: δεν έπρεπε να είχα παρκάρει εδώ... Το κύμα αποτραβήχτηκε παρασύροντας μαζί του τις όποιες τύψεις με έλουσαν προς στιγμή. Μπήκα μέσα φουριόζα προς το αστυνομικό τμήμα. Μια μήνυση κατά αγνώστου θα φέρει τη δικαίωση. Τη στιγμή που ξεπάρκαρα τράκαρα με έναν άγνωστο οδηγό αυτοκινήτου. Συνεχίζεται στις οθόνες της καθημερινότητάς μας..!

6 σχόλια:

scalidi είπε...

Περαστικά σου, ψυχραιμία και απέραντη υπομονή. Ξέρω ότι είναι πιο εκνευριστικό που στο λέω αυτό, αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Δύο Σάββατα πίσω, πέρασα μια φρικτή μέρα, κλείστηκα στο ασανσέρ για αρχή και χίλια δύο άλλα μαύρα γεγονότα με ταλαιπώρησαν, ήταν λες και κάποιος έπαιζε μαζί μου και δοκίμαζε τις αντοχές μου... Σε καταλαβαίνω.

Σταυρούλα Σανίδα είπε...

Σταυρούλα,

Η ιστορία που περιγράφω δεν είναι αληθινή. Μπορεί να χρησιμοποιώ πρώτο πρόσωπο αλλά τίποτα από αυτά δεν συνέβη σε εμένα..! Απλώς ήθελα να περιγράψω την παραβίαση κανόνων σε προσωπικό επίπεδο. Όλοι μας κάνουμε περισσότερες ή λιγότερες παραβιάσεις τις οποίες τείνουμε να ξεχνούμε ή να καμουφλάρουμε ως έσχατη λύση σε ένα πρόβλημα. Αν δούμε ότι αυτό που κάνουμε στην ουσία είναι η παραβίαση των κανόνων, ίσως σταματήσουμε να γκρινιάζουμε ή να αναλωνόμαστε στο πώς θα έπρεπε να είναι τα πράγματα.
Το περιστατικό στο ασανσέρ βέβαια είναι ένα θέμα ατυχίας. Ελπίζω να να έγινες πιο ανθεκτική μετά τις δοκιμασίες που πέρασες!

scalidi είπε...

Σωστά... Ελπίζω κι εγώ ;)

Ανώνυμος είπε...

Το θέμα αυτο πάει "γάντι" στην ελληνική πραγματικότητα. Ο 'Ελληνας έχει μάθει να μη σεβεται κανενα κανόνα και χαρακτηριστικό ειναι οτι μόλις βγαινει ένας νόμος η πρώτη αντίδραση ειναι πως θα τον...παρακάμψει! Αυτο βεβαια αποτελει και ένα ειδος άμυνας απέναντι σε ένα κράτος που δεν σέβεται στο παραμικρο τον πολίτη. 'Ολο αυτό περνάει και στη συμπεριφορά του 'Ελληνα απέναντι στον 'Ελληνα με αποτέλεσμα τα διάφορα κωμικοτραγικά γεγονότα που έχουμε βιώσει όλοι μας.

Δημητρης Μ.

Σταυρούλα Σανίδα είπε...

Δημήτρη,

Όντως το φαινόμενο συναντάται και στην πολιτική και στην ευρύτερη ελληνική κοινωνία. Φαντάζομαι ότι στο τελευταίο σου ταξίδι (εκτός Ελλάδος) συνάντησες πολύ διαφορετικές καταστάσεις!

Ανώνυμος είπε...

Ω ναι!Με αυτά που είδα εκεί που ήμουν νομιζα οτι γυρνώντας επέστρεφα στην... Καμπούλ του Αφγανιστάν.

Δημητρης Μ.