
Η λέξη ευθύνη ακούγεται τόσο συχνά τα τελευταία δύο χρόνια που κινδυνεύει να χάσει τη σημασία της. Στην αγγλική γλώσσα η ευθύνη είναι συνδυασμός δύο λέξεων: ικανότητα ανταπόκρισης. Στην ελληνική γλώσσα η ικανότητα ανταπόκρισης περιορίζεται σε αντιδράσεις όπως: απεργίες, κινητοποίησεις, καταλήψεις, πορείες, αποχές, στάσεις εργασίας... Πού βρίσκεται κρυμμένη η ικανότητα ανταπόκρισης εκεί; Η μοναδική αρχή που κυματίζει σαν κουρελού είναι η αντίδραση με σκοπό τη διατήρηση των "κεκτημένων". Η απειλή του ξεβολέματος και η προοπτική της ικανότητας ανταπόκρισης φαντάζουν εφιαλτικά. Οι περισσότεροι διαμαρτυρόμενοι μένουν φυλακισμένοι σε μια φυλακή που οι ίδιοι δημιούργησαν. Εκεί όπου η ανάληψη ρίσκου, η δημιουργική σκέψη, η επίλυση προβλήματος, η διαχείριση κρίσης δεν απασχόλησαν κανέναν. Η μόνη σκέψη που περιφερόταν με βαριά πατήματα στο μυαλό τους ήταν η σταθερότητα στο μισθό και οι άδειες. Το αντικείμενο εργασίας και η εξέλιξή του είχε χωθεί στα συρτάρια της γραφειοκρατίας.
Ήρθε η στιγμή που η οκνηρή σταθερότητα έγινε, όπως συμβαίνει για πολλούς άλλους εργαζόμενους, αστάθεια. Η αστάθεια ωστόσο δεν σημαίνει αδιέξοδο. Η αστάθεια είναι μια ευκαιρία για ικανότητα ανταπόκρισης. Αφού οριστεί η αστάθεια για τον καθένα ξεχωριστά, αξίζει να αναλάβει δράση, ώστε να δημιουργήσει ένα πιο σταθερό έδαφος. Αναμφισβήτητα αυτή την περίοδο οι εναλλακτικές λύσεις είναι λιγοστές. Αν συνεχίσουμε όμως να παίζουμε το παιχνίδι της μετάθεσης ευθυνών θα βγαίνουμε νικητές σε ένα φαύλο αγώνα όπου το τρόπαιο είναι η μιζέρια και ο λήθαργος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου