Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012

Το φαινόμενο "Έχω άποψη για όλα!"

"Τι να σου πει ο ψυχολόγος δηλαδή;"
"Αν πρόκειται για σοβαρή περίπτωση πρέπει κάποιος να δει έναν ψυχολόγο-ψυχίατρο"
"Έχω μια φίλη που πηγαίνει σε έναν ψυχολόγο τόσα χρόνια. Έχει καταντήσει σχέση εξάρτησης! Και πληρώνει 70 ευρώ για 45 λεπτά..."

Σήμερα έφτασαν στα αυτιά μου τέτοιες απόψεις, ενώ πέρασα τυχαία δίπλα από δύο γυναίκες που συζητούσαν κάτι. Δεν γνωρίζω το θέμα της συζήτησης, αλλά μου έμειναν αυτές οι φράσεις. Ενοχλήθηκα λίγο και κυρίως με απογοήτευσε το γεγονός ότι για μια ακόμα φορά έτυχε να ακούσω αβάσιμες γνώμες γεμάτες υπεργενικεύσεις και απαξίωση για το ρόλο ενός επαγγελματία. Σίγουρα κακοί επαγγελματίες εντοπίζονται σε κάθε κλάδο. Ωστόσο, δεν αρκούν μεμονωμένες πριπτώσεις για να βγει ένα καθολικό συμπέρασμα.
Γιατί όμως κάποιος να μιλά με πάθος και στόμφο για κάτι το οποίο δεν έχει βιώσει αλλά φαντάζεται πώς είναι; Γιατί εκφράζει πάντα μία αποψη ενώ δεν έχει επαρκή γνώση για ένα θέμα; Τι συμβαίνει και εμπιστεύεται μόνο τη διαίσθησή του που δυστυχώς είναι κάποιες φορές λανθασμένη;
Όλοι έχουμε συναναστραφεί με άτομα που είναι απόλυτα στις σκέψεις τους και επίμονα στις ιδέες τους. Η συνομιλία μαζί τους είναι συνήθως δύσκολη και οδηγεί σε ένταση.
Τονίζω τις απόψεις που αιωρούνται στην ατμόσφαιρα και αφορούν το ρόλο του ψυχολόγου-ψυχοθεραπευτή γιατί θεωρώ ότι είναι κάπως παρεξηγημένος στην ελληνική κοινωνία. Μέχρι στιγμής η εμπειρία μου δείχνει ότι υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων: εκείνοι που κατανοούν την αξία του και εκείνοι που την υποτιμούν.
Πριν από ένα μήνα περίπου διάβαζα στο περιοδικό που δημοσιεύει ο Σύλλογος Βρετανών Ψυχολόγων το γράμμα μιας συναδέλφου από τη Γαλλία. Τόνιζε τη σημασία του έργου των ψυχολόγων και μάλιστα υπογράμμιζε τη συμβολή τους στα ΜΜΕ. Στη Γαλλία κυκλοφορούν πολλά περιοδικά, όπως το Psychologies και άλλα τα οποία έχουν υψηλές πωλήσεις. Επίσης σε τηλεοπτικά κανάλια η γνώμη του ψυχολόγου είναι αξιοσέβαστη. Η κοινωνία αποδέχεται το έργο των ψυχολόγων οι οποίοι είναι συχνά προσκεκλημένοι για να μιλήσουν για ένα θέμα.
Στην Ελλάδα επικρατεί μια διαφορετική κατάσταση. Οι "τηλεοπτικοί" ψυχολόγοι γίνονται συχνά αντικείμενα χλευασμού ή τους θυμούνται μόνο σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης (όταν για παράδειγμα κάνει απόπειρα αυτοκτονίας μια μαθήτρια κλπ).
Οι περισσότερες ψυχοθεραπευτικές θεωρίες έχουν βασιστεί σε φιλοσοφικές θεωρίες που έχουν αναπτυχθεί από αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους (Πλάτωνας, Αριστοτέλης, Σωκράτης). Ας μην ξεχνάμε τη θεωρία που Φρόυντ που στηρίζεται στον ήρωα του Σοφοκλή, τον Οιδίποδα.
Πώς γίνετααι λοιπόν η χώρα που ενέπνευσε και δάνεισε τα πνευματικά προϊόντα της στους πιο γνωστούς και καταξιωμένους ψυχοθεραπευτές παγκοσμίως να υποβιβάζει το έργο τους;

5 σχόλια:

iLiAs είπε...

πρωτα απ' ολα, ψυχολογους επρεπε να εχει στα σχολεια, για μαθητικο και προσωπικο δυναμικο.

Σιγουρα, το να γενικευουμε, ειναι οδηγει σε ασφαλη συμπερασματα..

καλο απογευμα :)

ολα θα πανε καλα... είπε...

Γνωρίζω εκπαιδευτικούς αλλά και άλλους ανθρώπους του λεγόμενου...πνεύματος,να θεωρούν τον ψυχολόγο ή τον ψυχίατρο(Θεός φυλάξοι!...)κάτι σαν είδος επαγγέλματος προς αποφυγή.Ίσως επειδή έχουν ενοχές για το ρόλο τους και τη συμβολή τους(ανεπαρκείς,συχνά)μέχρι το παιδί να χρειαστεί μια γνώμη ή μια επαγγελματική βοήθεια.Έχουμε ακόμα πολύ δρόμο στην Ελλάδα για να φύγουν οι προκαταλήψεις και τα ταμπού.

ολα θα πανε καλα... είπε...

διόρθωση:"...ένα είδος επαγγέλματος...",ήθελα να γράψω παραπάνω.

Ανώνυμος είπε...

Ειναι απλό και δείγμα της Ελληνικής κοινωνίας ανέκαθεν: ό,τι δεν μπορώ να κατανοήσω ή ό,τι φοβαμαι να παραδεχτώ το χλευάζω και το υποβαθμίζω νομίζοντας οτι έτσι είτε καλύπτω την μορφωτική μου ανεπάρκεια είτε "κρύβω" το δικό μου πρόβλημα ή ενοχή από κάτι που μπορεί να το φέρει στην επιφάνεια και να "τσαλακώσει" την κοινωνική εικόνα μου.

Δημήτρης Μ.

Σταυρούλα Σανίδα είπε...

@iLiAs,
θυμάμαι να ακούω για το ρόλο των ψυχολόγων στα σχολεία από τη στιγμή που σπούδαζα. Έχουν περάσει κάμποσα χρόνια από τότε και ακόμα κάνουμε την ίδια συζήτηση...

@ολα θα πανε καλα...,
Συμφωνώ με όσα περιγράφεις. Βρισκόμαστε συχνά σε θέση να εξηγούμε τη χρησιμότητα αυτονόητων θεμάτων.

@Δημήτρης Μ.,
Μου άρεσε ο τρόπος που διατύπωσες το σχόλιό σου. Θεωρώ ότι συμπυκνώνει μια επικρατούσα κατάσταση.

Θέλω να πιστεύω και να ελπίζω ότι το φαινόμενο θα αλλάξει κάποια στιγμή! Ευχαριστώ για τα σχόλιά σας!