Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

Μπλεγμένοι στα δίχτυα


Γίνεσαι μέλος μιας ομάδας και ξεκινάς να έχεις προσδοκίες.
Περιμένεις επικοινωνία, συνεργασία, αμοιβαιότητα, αλληλοκατανόηση, στήριξη, μοίρασμα εμπειριών, παραδοχή των λαθών, διάθεση επίλυσης πιθανής σύγκρουσης, ισοτιμία...
Αναμφισβήτητα καμία ομάδα δεν λειτουργεί με χρυσούς κανόνες. Πουθενά δεν συναντάς τον ιδανικό ηγέτη. Παντού υπάρχουν οι διενέξεις οι οποίες μάλιστα είναι αναμενόμενο να έρθουν.
Κάθε ομάδα περνά από διάφορα στάδια. Αν καταφέρει να διέλθει τα στάδια με σχετική επιτυχία, ανοίγονται οι προοπτικές ανάπτυξής της. Οι ομάδες, όπως και οι άνθρωποι, μεγαλώνουν, θέτουν στόχους και ωριμάζουν. Αρκεί να αντέξουν στις εξωτερικές πιέσεις και τις εσωτερικές διεργασίες. Διαφορετικά μαραζώνουν και οδηγούνται στη διάλυση. Οι άνθρωποι αρχίζουν να σκορπίζονται. Χάνεται ο κοινός στόχος που λειτουργούσε σαν ένας ελκυστικός μαγνήτης.
Ωστόσο κάποιοι συνεχίζουν να οραματίζονται ακόμα και όταν η έλξη και το πάθος έχουν σβήσει. Παλεύουν να ενδυναμώσουν την αποστολή της ομάδας και το όραμα. Μοιάζουν σαν να βγήκαν από ένα ολονύχτιο μεθύσι αδιάφοροι για τον επακολουθο πονοκέφαλο. Η επιμονή τους να περπατήσουν σε μια ευθεία παρά τη ζάλη τους τους καθιστά κωμικοτραγικές φιγούρες. Ψελλίζοντας τη λέξη "networking" δυσκολεύονται να δουν την πραγματικότητα: η δικτύωση τρεκλίζει από τη μέθη.
Και εκείνοι έχουν μπλεχτεί στα θολωμένα δίχτυα της.

Δεν υπάρχουν σχόλια: