Οι παρενέργειες της μοναξιάς

Oι γυναίκες τον αποκαλούσαν "εγωιστή", "παρτάκια", "αναίσθητο", "στον κόσμο του". Οι φίλοι του έλεγαν "Για εσένα είναι η ζωή!". Οι συνάδελφοι τον χαρακτήριζαν "τυχερό". Οι γονείς τον φώναζαν "επιπόλαιο". Κανείς δεν είχε καταλάβει ότι στην πραγματικότητα ήταν μόνος.

Η αλήθεια είναι ότι ούτε ο ίδιος είχε συνειδητοποιήσει το μέγεθος της μοναξιάς του. Κάποιες φορές ήθελε να απομακρυνθεί από όλους και όλα, επειδή ένιωθε κουρασμένος. Πίστευε ότι τα ταξίδια, οι σχέσεις, τα πάρτυ τον εξαντλούσαν κάθε τόσο και ήθελε λίγο την ησυχία του. Κατάπινε αμάσητα τα λόγια των άλλων που τον θεωρούσαν "εξωστρεφή", "ψυχή της παρέας", "γυναικά" και "party animal".

Η συνεχής κούραση τον αφύπνισε. Κατάλαβε ότι τίποτε δεν τον ικανοποιούσε πια. Ποτέ δεν έπαιρνε ευχαρίστηση. Απλώς στρίμωχνε τη θλίψη του στη φασαρία της ζωής του. Καμιά από τις πράξεις του δεν ήταν δική του επιλογή. Ο "ξένοιαστος" στα μάτια των άλλων τρόπος ζωής αποτελούσε ένα καταφύγιο.  

Η μοναξιά του δεν ήταν επιλογή του. Αυτόματα μια δύναμη έξω από τον έλεγχό του τον ωθούσε μακριά από όλους. Ακόμα κι όταν βρισκόταν σε μια παρέα αυτή η ύπουλη δύναμη τον έβγαζε εκτός.

Σε ποιον να μιλούσε; Ποιος θα καταλάβαινε το συναίσθημα μοναξιάς ενός εργένη; Προτιμούσε τη σιωπή. Δεν ήθελε ούτε να ρεζιλευτεί ούτε να γίνει αντικείμενο οίκτου. Καλύτερα μόνος. Άλλωστε είχε συνηθίσει τις παρενέργειες της μοναξιάς.

Όλοι έχουμε νιώσει περισσότερο ή λιγότερο αντίστοιχα συναισθήματα. Παρατηρούμε τι μας συμβαίνει, δεν ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε για να αλλάξουμε και επιστρέφουμε σε συνήθεις συμπεριφορές. Συχνά δεν τολμούμε να μιλήσουμε για τα συναισθήματά μας. Νομίζουμε ότι οι άλλοι υποφέρουν περισσότερο ή ότι είμαστε υπερβολικοί. 

Η μοναξιά ή πιο σωστά η μοναχικότητα μας απομακρύνει τόσο πολύ από τους άλλους, με αποτέλεσμα να αισθανόμαστε αβοήθητοι και αποκομμένοι. 

"Οι άνθρωποι που επιλέγουν να είναι μόνοι κάποιες στιγμές ενισχύουν τη δημιουργικότητά τους, δίνουν χώρο στον εαυτό τους για περισυλλογή και επαναπροσδιορίζουν το νόημα στη ζωή. Η επιλογή αυτή τους οδηγεί σε νέες επιλογές: να ξεκινήσουν μια νέα δράση, να δυναμώσουν τις σχέσεις τους με τους άλλους κλπ."

"Από το συναίσθημα της μοναχικότητας απουσιάζει η αίσθηση της επιλογής. Οι άνθρωποι νιώθουν παγιδευμένοι σε αυτή την κατάσταση και διστάζουν να ζητήσουν ένα χέρι βοήθειας."

Αξίζει να έχουμε μια διορατική ματιά τόσο για τον εαυτό μας όσο και για τους άλλους. Ας θυμόμαστε να θέτουμε την ερώτηση "Πώς είσαι;" με γνήσιο ενδιαφέρον για εμάς και όσους αγαπάμε. Αν έχουμε δεδομένη την ψυχολογική κατάσταση του άλλου, συμβάλλουμε στην ενίσχυση διάφορων παρενεργειών.