"Κι αν αρχίσω να κυλιέμαι στο πάτωμα, μήπως φυτρώσουν εκεί τουλίπες;"
"Αυτό θα ήταν ένα θαύμα" θα έλεγε κάποιος.
"Αυτά γίνοντα στα παραμύθια" θα απαντούσε κάποιος άλλος.
Θα χαμογελούσα και στους δύο.
Θα περίμενα λίγο να ακούσω τι άλλο θα ξεφύτρωνε από το στόμα τους.
Αν έβλεπα μια μαργαρίτα στα χείλη τους, θα συνέχιζα τη συζήτηση.
Αλλιώς θα φύτευα το ερώτημα σε άλλα περιβολάκια.
Εκεί όπου ανθίζει ο διάλογος.
Εκεί όπου παράγεται λόγος καρποφόρος. Και δημιουργείται αντίλογος ερωτικός.
Ας είναι η νέα χρονιά μια τουλίπα ερωτ(ηματ)ική.
Χωρίς μπουγιόζικα χρώματα ή αρώματα.
Με το κόκκινο της διερεύνησης να θέτει ερωτήματα ουσίας.
Με το πράσινο της αποδοχής να ακούει απαντήσεις.
Με το λευκό της επίγνωσης να δέχεται ό,τι την κάνει ερωτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου