Εκείνη η φλοκάτη χαλάρωνε στο πάτωμα για χρόνια. Κάθε χειμώνα ξετυλιγόταν από την πλαστική θήκη. Άραζε στο σαλόνι μου. Εγώ έστεκα με γυμνά πέλματα να νιώθω τη ζεστασιά της. Να ακούω για μια ακόμα φορά τις ιστορίες της καταγωγής της. Να θυμηθώ τις ποικίλες χρήσεις της σ' εκείνο το χωριό της προέλευσής της.
Εχθές αφέθηκα στη ζεστασιά της διαφορετικά. Ξετύλιξα την περιέργειά μου πάνω της. Ήθελα να δω πώς θα με έπαιρνε ο ύπνος στη μάλλινη επιφάνειά της. Πώς θα αφουγκραζόμουν την ανάσα της, ενώ θα κοιμόμουν τόσο κοντά της. Τι όνειρα θα υφαίνονταν στο νου μου; Πώς θα ξυπνούσα το επόμενο πρωί...
Άφησα τα μαλλιά μου να ανακατευτούν στα μαλλιά της. Γλίστρησα το σώμα μου στην υφή της. Το ελαφρύ της τσίμπημα με έκανε να ανατριχιάσω. Μπορεί και να με έτσουζαν οι σπιρτόζες της τρίχες.
Σημασία είχε να ζήσω την εμπειρία του μάλλινου ύπνου. Ακόμα κι αν σηκωνόμουν με πόνους στην πλάτη, δεν θα με ένοιαζε η ενόχληση. Ήταν ήδη σπουδαίο που συντονίστηκα με τη διάθεσή της και φτιάξαμε μαζί μια νέα χρήση. Αυτό το αυτοσχέδιο κρεβάτι έμοιαζε ήδη υποσχόμενο. Θα έβλεπα στην πορεία, αν θα συνέχιζα να παίρνω τους υπνάκους μου εκεί.
Με την αίσθηση του "ήδη και του let's see" άνοιξα τα μάτια μου σήμερα. Με την ανυπομονησία να ανακαλύψω ποια άλλα αντικείμενα θα ζεστάνουν τα όνειρά μου, ετοιμάζω το αποψινό μου κρεβάτι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου