Εκείνη η ξενάγηση ξεκίνησε με άρωμα τριαντάφυλλου. Τα ροδοπέταλα έδειξαν τον προορισμό. Η Πύλη του Αδριανού ήταν το σημείο εκκίνησης. Εκεί που χωριζόταν η Αδριανούπολη από την Αθήνα.
Εμείς αρχίσαμε να βαδίζουμε χωρίς διαχωρισμούς, χωρίς γραμμές οριοθέτησης. Πεινασμένοι για αφηγήσεις μοιάζαμε. Διψασμένοι για την πλοκή του αρχαίου φαινόμασταν.
Εκείνη η ξενάγηση τελείωσε με τη γεύση του σύκου. Θα μέναμε στη μυρωδιά του. Μπορεί από την πλατεία των Αέρηδων να ανακατεύονταν τα αρώματα, αλλά εμείς θα δείχναμε πίστη σε ένα. Μπορεί από την πλατεία της πορεία μας να ανακατεύονταν οι ιστορίες, αλλά εμείς θα δείχναμε προσήλωση σε μία.
Και μέσα εκεί στη μία θα συνεχίζαμε την ξενάγηση. Ανακαλύπτοντας τις κρυμμένες γεύσεις, τις κρυμμένες οσμές στις φανερές στιγμές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου