Αν ήμουν μπαχαρικό, θα ήμουν κανέλα.
Θα τρύπωνα σε ζύμες, θα ξάφνιαζα τις γλώσσες.
Η σπεσιαλιτέ μου θα ήταν τα ρολά κανέλας.
Σε μέγεθος ιδανικό.
Σε δοσολογία που πείθει και τους αρνητές.
Σε γεύση που μένει ανεξίτηλη.
Σε άρωμα που σκάει στα ρουθούνια με το ξεφούρνισμα.
Με σερβίρισμα από το ταψί.
Με χέρια να αγγίζουν ελεύθερα.
Με δάχτυλα σιροπιασμένα.
Με αποκάλυψη συνταγής για όσους εκτιμούν την "κανελάτη" ελευθερία.
Με τον κορεσμό της "δοκιμής και πλάνης".
Με την καθαρή απόλαυση.
*Ευχαριστώ τον Ν.Κ. για την έμπνευση αυτής της ανάρτησης :)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου