Μπαλκόνια γεμάτα αξίες

Εχθές ανέμιζαν σημαία και ρούχα μαζί.
Όλα στην παράταξη.
Οι αξίες να δεσπόζουν στο μπαλκόνι σαν ασπίδα περηφάνιας.
Η σημαία να φουσκώνει από τον αέρα τονώνοντας το πατριωτικό πνεύμα.
Τα ρούχα να απλώνονται από το σκονί τονώνοντας το πρακτικό πνεύμα.

Σήμερα έμεινε μόνη η σημαία.
Λίγα μανταλάκια να την συντροφεύουν.
Δεν ήταν σωστό να υπάρχει η μπουγάδα έξω σήμερα.
Η επέτειος είναι επέτειος. Και τα σύμβολα είναι σύμβολα.

Με εντυπωσιάζουν οι άνθρωποι που ζουν σύμφωνα με τις αξίες τους.
Γνωρίζουν τι θέλουν. Ξέρουν πού βρίσκουν νόημα.
Λειτουργούν και δρουν σύφωνα με αυτά τα δύο.
Επιθυμίες και αξίες.

Στο άλλο μπαλκόνι υπάρχουν μόνο ρούχα να ανεμίζουν.
Μια ξεχασμένη απλωμένη μπουγάδα από χθες.
Τα στεγνά ρούχα ως σύμβολα παραμελημένα να μας κοροϊδεύουν.
Σαν αστραφτερές αξίες του τότε και μαραζωμένα σύμβολα του τώρα.

Με εντυπωσιάζει η αλλαγή στις διεργασίες.
Χρειάζεται επίγνωση για να αναθεωρήσουμε.
Απαιτείται τόλμη για να δείξουμε ευελιξία.

Μα πάνω από όλα θαυμάζω εκείνους που δείχνουν σεβασμό.

Που αποδέχονται κάθε μπαλκόνι, επειδή κατανοούν τις ανάγκες του γείτονα.
Που κάνουν χώρο στα σκοινιά τους, για να φιλοξενήσουν τα ρούχα των άλλων.
Που ρίχνουν μια ματιά ακόμα και σε κάτι που τους φαίνεται τόσο διαφορετικό.

Που καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι όλα τα μπαλκόνια τελικά είναι ίδια.