Ευχή λιωμένη στα δάχτυλα

Καθώς μασουλούσα εκείνα τα κεκάκια, η ευχή "καλή επιτυχία" κατευθυνόταν στο στομάχι μου. Και έτσι το βούτυρο, το αλεύρι, η ζάχαρη και όλα τα υπόλοιπα υλικά σαν ηρεμιστικά έμοιαζαν. 

Το σφίξιμο στην περιοχή είχε ξεθωριάσει. Τα σωματικά συμπτώματα του άγχους είχαν γίνει ένα με τη βουτυρόκρεμα. Μαλάκωσε ο πόνος στην κοιλιά μου. Γλύκανε η αγωνία.

Η "καλή επιτυχία" συνοδευόμενη από αυτό το γευστικό δωράκι με μεταμόρφωσε σε ένα κεκάκι. Και με αφράτη υφή ήμουν έτοιμη να δεχτώ την επόμενη πρόκληση. Και με ανάλαφρη διάθεση ήμουν πρόθυμη να ξεκινήσω το νέο μου εγχείρημα.

Με τη γλύκα της ευχής να κολλάει ακόμα στα δάχτυλά μου πληκτρολογώ αυτή την ανάρτηση. Με χείλη γλυκαμένα λέω ένα ευχαριστώ σε όσους με ταΐζουν ευχές από την καρδιά τους.