Πολλοί με ρωτούν συχνά κατά πόσο αντέχω το επάγγελμα που κάνω. Πόσο με επηρεάζουν οι ιστορίες των θεραπευόμενών μου και αν στενοχωριέμαι με όσα ακούω. Άλλοι πάλι με ευκολία μιλούν υποτιμητικά για το επάγγελμα του ψυχοθεραπευτή λέγοντας ότι το μόνο που κάνουμε είναι να ακούμε χωρίς πολλές φορές να δίνουμε σημασία και στο τέλος να παίρνουμε χρήματα από τους πελάτες μας.
Όσοι ασκούν το επάγγελμα του ψυχοθεραπευτή γνωρίζουν καλά ότι τα πράγματα δεν είναι όπως περιγράφονται σε κινηματογραφικές ταινίες ή όπως ορίζονται στη σκέψη ατόμων που δεν έχουν επισκεφθεί έναν πιστοποιημένο θεραπευτή.
Δυστυχώς και στο επάγγελμά μας υπάρχουν άνθρωποι που χωρίς να έχουν εξειδικευμένη εκπαίδευση προσφέρουν υπηρεσίες ή από την άλλη μεριά υπάρχουν πιστοποιημένοι επαγγελματίες οι οποίοι όμως δεν έχουν επαρκή αυτογνωσία και δεν αναγνωρίζουν τα λάθη τους.
Επίσης, υπάρχουν θεραπευόμενοι οι οποίοι δε ζητούν από το θεραπευτή τους την άδεια άσκησης επαγγέλματος και τα αποδεικτικά των γνώσεών του, με αποτέλεσμα να ενισχύουν το έργο κακών επαγγελματιών.
Με άλλα λόγια όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης για οποιαδήποτε κατάσταση παρατηρείται γύρω μας. Ωστόσο, στην προκειμένη περίπτωση το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης αναλογεί στους επαγγελματίες, διότι οφείλουν να είναι ευσυνείδητοι, να σέβονται τους πελάτες τους και να βελτιώνουν τις υπηρεσίες τους.
Τέλος, η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι ότι οι ψυχοθεραπευτές επηρεαζόμαστε πολλές φορές και για διάφορους λόγους από όσα ακούμε και γι’ αυτό είναι σημαντικό να είμαστε κοντά στο συναίσθημά μας και να ζητάμε βοήθεια από έναν άλλο θεραπευτή όταν αντιλαμβανόμαστε ότι δυσκολευόμαστε με έναν θεραπευόμενό μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου