Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

Από τα ψηλά στα χαμηλά

Συναντάς κάποια στιγμή έναν άνθρωπο στη ζωή σου και εντυπωσιάζεσαι.
Δεν τον ξέρεις καλά ακόμα.
Αυτό που βλέπεις είναι ένα καλό μυαλό, σοφά λόγια και θετική ατμόσφαιρα.
Και αρχίζεις σιγά-σιγά να κάνεις παρέα μαζί του.
Τον γνωρίζεις λίγο καλύτερα.
Αυτό που βλέπεις είναι δυσκολία στην προσωπική έκφραση και δόσεις ναρκισσισμού.
Και αρχίζεις να γίνεσαι επιφυλακτικός μαζί του.
Τον μαθαίνεις από την καλή και από την ανάποδη.
Αυτό που βλέπεις είναι απογοητευτικό: ο άνθρωπος πέφτει στα μάτια σου.
Εκεί που ήταν ψηλά, βρίσκεται χαμηλά.
Και τον βγάζεις από τη ζωή σου.

Και γίνεσαι ακόμα πιο έμπειρος με τις ανθρώπινες σχέσεις
και συνεχίζεις να γνωρίζεις ανθρώπους...

11 σχόλια:

Unknown είπε...

Και ίσως το χειρότερο με τους ναρκισσιστές είναι ότι συντονίζεσαι μαζί τους και λειτουργείς κι εσύ όπως κι αυτοί, περνάς από την εξειδανίκευση στην υποτίμηση καταλήγοντας να επιβεβαιώνεις την λανθάσουσα πεποίθησή τους ότι δεν τους αξίζει αγάπη. Για να οδηγηθούν αμέσως μετά στην αναζήτηση μιας καινούργιας σχέσης όπου θα τους παρέχει άμεσα αναγνώριση και θαυμασμό μέχρι και η επόμενη σχέση να τους βγάλει από την ζωή της. Η μήπως αυτή τη φορά θα επιλέξουν να φύγουν πρώτοι για να προστατεύσουν την εύθραστη ανωτερότητά τους;

Η κοπέλα του χαμένου ναυαγού είπε...

πολυ ωραίο κείμενο με μεγάλες αλήθειες!Συγχαριτήρια

Σταυρούλα Σανίδα είπε...

Φαίη, η κατάσταση είναι όπως ακριβώς την περιγράφεις! Και μπορεί να τη δεις σε πολλές σχέσεις (επαγγελματικές, φιλικές κλπ), όχι μόνο ερωτικές.

Para-Mythou είπε...

Ναι πολύ σωστό και όμορφα γραμμένο. Πώς θα γίνει η ανατροπή όμως; Πώς θα του ανασύρουμε τον καλύτερο εαυτό αντί να τον εγκαταλείψουμε; Μήπως είναι υπερβολικό αυτό που ζητώ;
http://para-mythou.blogspot.com

Livingathens είπε...

Το blog σου είναι πολύ επικίνδυνο το διαβάζω και είμαι σαν αυτούς που ακούνε συμπτώματα περίεργων ασθενειών στην τηλεόραση!! Νομίζω πως έχω όλα τα συμπτώματα και ως συνέπεια ..την ασθένεια!! Πραγματικά με βάζεις σε πολύ σκέψη, νομίζω πως στο τέλος θα χρειαστώ ψυχαναλυτή.. ή μήπως, αν είμαι αρκετά νάρκισσος ,κάποιον ακόμα να με επιβεβαιώσει.. (ασφαλώς κάνω χιούμορ!! αλλά λέει μεταξύ αστείου και σοβαρού…). Γράφεις πολύ καλά συνέχισε έτσι να μας προβληματίζεις

Σταυρούλα Σανίδα είπε...

Αγαπητή "παραμυθού" νομίζω ότι η ανατροπή δεν μπορεί να είναι μονόπλευρη. Επομένως, δεν μπορεί να πασχίζει μόνο του ένα άτομο και συνέχεια να βρίσκει τοίχο. Κάποια στιγμή έρχεται η ώρα της επιλογής. Μένεις ή φεύγεις.

Σταυρούλα Σανίδα είπε...

Αν ένας άνθρωπος προβληματίζεται πρώτα από όλα για τον εαυτό του είναι σε πολύ καλό δρόμο!

fotini είπε...

τόσο απλο?

εμενα μου πήρε αρκετα χρόνια για να το καταφέρω γιατι¨:
*δυσκολεύτηκα να πιστέψω κ να δεχτω ποσο έξω έπεσα στην αρχική μου εντύπωση
*παλεψα να σώσω κάτι αν σωζόταν (δεν είχε ελπιδες σωτηρίας)
*μεθοδευσα την αλλαγη για να μην πληγώσω "τον άμαχο πληθυσμο"

μα ο κυριότερος λόγος της καθυστερησης ήταν γιατι ΗΜΟΥΝ ΣΑ ΤΟ ΒΑΤΡΑΧΑΚΙ ΠΟΥ ΒΡΑΖΕΙ ΛΊΓΟ ΛΙΓΟ.
λιγο πριν βρασω εντελώς λοιπον έκανα την κίνηση μου

μα ειχε κοστος χρονου κ ψυχής
δεν ηταν απλο
απλο έγινε απ τη στιγμη που καταφερα την αλλαγη

Σταυρούλα Σανίδα είπε...

Κι εγώ Φωτεινή όταν έγραψα αυτή την ανάρτηση, είχα κάνει την επιλογή μου και πιο πριν είχα περάσει από τα στάδια που περιγράφεις. Η κατάσταση σίγουρα δεν είναι απλή όταν επενδύεις σε μια ανθρώπινη σχέση και δε βρίσκεις την επιθυμητή ανταπόκριση. Γιατί τότε έρχεται η στενοχώρια, πολλά ερωτήματα, ενδεχομένως ενοχές, θυμός... Έρχεται ωστόσο και η ώρα του απολογισμού και των αποφάσεων!

ολα θα πανε καλα... είπε...

Πολύ σωστά.Μου έχει συμβεί...Αλλά τελικά,μόνο για καλό είναι.Μαθαίνει κανείς...

Σταυρούλα Σανίδα είπε...

@ολα θα πανε καλα...,
κάθε εμπειρία είναι ευπρόσδεκτη και μας μεγαλώνει ως οντότητες! Αυτό το μεγάλωμα σίγουρα είναι καλό!