Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010

Ψυχοπαθολογία "ελληνικής προέλευσης"

Ψυχίατροι, ψυχολόγοι και άλλοι ειδικοί ψυχικής υγείας συναντιούνται ανά χρονικές περιόδους για να επαναπροσδιορίσουν το φάσμα των ψυχιατρικών διαταραχών. Δύο βασικά εγχειρίδια όπου περιγράφονται οι διαταραχές αυτές είναι το Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM) και το International Classification of Diseases (ICD). Οι ειδικοί σε όλο τον κόσμο συμβουλεύονται αυτά τα εγχειρίδια για να κάνουν διάγνωση και να σχεδιάσουν στη συνέχεια ένα θεραπευτικό πλάνο παρέμβασης για τον ασθενή τους. Ακόμα και οι ειδικοί που δεν συμφωνούν με την ταξινόμηση αυτών των συστημάτων, κάνουν υποθέσεις για τους ασθενείς τους σύμφωνα με την ψυχοθεραπευτική τους προσέγγιση και παρέχουν βοήθεια.
Σε τι βαθμό όμως ταιριάζει η εκάστοτε ταξινόμηση ή η ψυχοθεραπευτική θεωρία σε κάθε χώρα; Μπορεί ένας ασθενής να εμφανίζει συμπτώματα κατάθλιψης στην Αμερική και ένας άλλος στην Ελλάδα ή στη Σουηδία ή στην Κίνα, αλλά καθένας ζει σε διαφορετικό πολιτισμικό περιβάλλον. Αναμφισβήτητα η ανηδονία, η θλίψη, η έλλειψη διάθεσης, οι δυσκολίες στον ύπνο, η ανορεξία και άλλα συμπτώματα περιγράφονται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο από τον Αμερικάνο, τον Έλληνα, τον Σουηδό και τον Κινέζο, αλλά τα συμπτώματα αυτά πηγάζουν από διαφορετικές "εθνολογικές" προσωπικότητες.
Στην Ελλάδα η ψυχοθεραπεία και η ψυχοφαρμακευτική αγωγή δεν είναι πλέον θέμα ταμπού. Οι άνθρωποι ζητούν βοήθεια όταν αντιλαμβάνονται ότι το κοντινό τους περιβάλλον ή οι ίδιοι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες τους.
Όταν έρχεται η στιγμή της θεραπείας αξίζει να συμπεριληφθούν και άλλα θέματα στο πεδίο της αλλαγής, όπως:
* υπερεμπλοκή του ατόμου με την πατρική του οικογένεια
* γρήγορες λύσεις σε χρόνια προβλήματα
* έλλειψη ορίων στις σχέσεις
* δυσκολία συμμόρφωσης σε πρακτικά θέματα (συνέπεια στα ραντεβού και την αμοιβή)
* σεβασμός στους κανόνες της ψυχοθεραπείας
* νοοτροπία "αφού πληρώνω, τα θέλω όλα και όπως τα θέλω εγώ".
Είναι γνωστό ότι πολλά από τα παραπάνω θέματα μπορεί να αποτελούν συμπτώματα ξεχωριστών διαταραχών. Στην Ελλάδα τα ίδια θέματα είναι συχνά "προϊόντα" της ελληνικής κουλτούρας. Το ερώτημα βέβαια είναι αν ένα άτομο θέλει πραγματικά να αλλάξει και αυτά τα "συμπτώματα"...

8 σχόλια:

Idea Studio είπε...

"Στην Ελλάδα τα ίδια θέματα είναι συχνά "προϊόντα" της ελληνικής κουλτούρας."
Τι μπορεί να γίνει για αυτό;
Πολύ ωραία ανάλυση!

Σταυρούλα Σανίδα είπε...

@Idea Studio
Είναι πολύ βασικό να συνειδητοποιήσει ο καθένας (στο βαθμό που του/της αναλογεί) τα δικά του/της "προϊόντα". Είναι εύκολο να μιλάμε για τους άλλους με αποτέλεσμα να μην παρατηρούμε τις δικές μας συμπεριφορές. Η επίγνωση είναι το πρώτο βασικό βήμα. Η αλλαγή είναι το επόμενο.

Idea Studio είπε...

Μιλώντας προσωπικά, η επίγνωση υπάρχει...μετά;

Σταυρούλα Σανίδα είπε...

Ακολουθεί η αλλαγή στη συμπεριφορά. Η υπόθεση είναι ότι αν καθένας αλλάζει τη συμπεριφορά του, ενδέχεται να επηρεάσει και άλλους σε αυτή την αλλαγή. Βέβαια, οι καταστάσεις δεν αλλάζουν τόσο εύκολα, αλλά αξίζει να λειτουργεί καθένας ως πρότυπο τόσο για τον εαυτό του όσο και για τους άλλους.

Ανώνυμος είπε...

βραβείο από εμένα για εσένα (τι να κάνω μου τα δίνουν και πρέπει κι εγώ να τα μοιράσω) φιλιά
http://www.tallamarh.blogspot.com/

Σταυρούλα Σανίδα είπε...

Ευχαριστώ Μάρη!

Πασχαλίτσα Τιμωρός είπε...

Τι εννοεί "υπερεμπλοκή του ατόμου με την πατρική του οικογένεια";

Σταυρούλα Σανίδα είπε...

Αγαπητή "Πασχαλίτσα τιμωρός", η υπερομπλοκή με την πατρική οικογένεια έρχεται τη στιγμή που όταν ένα άτομο αποφασίζει να κάνει τη δική του οικογένεια ή να μετακομίσει σε άλλο σπίτι μόνο του δυσκολεύεται στη λήψη σημαντικών αποφάσεων, καθώς συνεχίζει να εξαρτάται σε παθολογικό βαθμό από τους γονείς του (πατρική οικογένεια). Ως αποτέλεσμα, δεν καταφέρνει να αυτονομηθεί και να ενηλικιωθεί.