Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

Προσεχώς τι; - Coming soon?

"Ενοικιάζεται. Πληροφορίες στα τηλέφωνα...", "ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ", "ΠΩΛΕΙΤΑΙ"...

Περπατώντας σήμερα στο Μαρούσι διάβασα πολλές τέτοιες επιγραφές. Ανοίκιαστα καταστήματα μένουν άδεια εδώ και μήνες περιμένοντας τον επόμενο τολμηρό έμπορο.
Κανείς όμως δεν φαίνεται στη σκηνή. Το εμπόριο έχει καταντήσει μια πολύ ριψοκίνδυνη παράσταση και αδυνατεί να προσελκύσει πρωταγωνιστές. Ακόμα και το κοινό μοιάζει μουδιασμένο να παρακολουθήσει αυτό το συνεχές παρακμάζον έργο.

Το Μαρούσι που έσφυζε από καταναλωτική κίνηση έχει μετατραπεί σε ένα ρημαγμένο σκηνικό. Βαδίζω στη "Δήμητρος" (ένας από τους πεζοδρόμους) και νιώθω ότι περιπλανιέμαι σε ταινία βουβού κινηματογράφου. Τίποτα δεν σαλεύει γύρω μου, παρά μόνο τα διαφημιστικά φυλλάδια των υποψήφιων δημοτικών συμβούλων. Ακόμα και μες στα ανοίκιαστα καταστήματα έχουν τρυπώσει ψάχνοντας εναγωνίως μια άλλη κατηγορία πελατών.

Με αυτή την εικόνα γύρω μου αναπολώ το shopping therapy του παρελθόντος.
Τότε που μια μικρή ή μεγαλύτερη αγορά πρόσφερε μια δόση ευχαρίστησης.
Τότε που το window shopping ήταν μια ανέμελη βόλτα στα μαγαζιά.

Και τώρα το shopping therapy έχει αντικατασταθεί από το shopping aversion.
Τώρα που μια βόλτα στα μαγαζιά δημιουργεί μια αίσθηση αποστροφής και αγκύλωση στην κατανάλωση.

Το στολισμένο σκηνικό του παρελθόντος συναντάται μόνο στις αναμνήσεις.
Το σημερινό τοπίο βρίσκεται στα "ΠΡΟΣΕΧΩΣ".
Τι ακολουθεί αλήθεια; Τι θα δούμε στη συνέχεια;

*********************************************************************************

"For rent". For sale".
Today while I was strolling around Marousi, I kept reading such signs. Empty shops stand there for months waiting for the next brave shopkeeper. Still nobody is about to make a presentation on stage. Shopkeeping has turned out to be a risky show and has difficulties in attracting new protagonists. Even the audience seems numb and cannot stand keep watching the endlessly declining show.

Marousi used to bustle with market life but now reminds a desolate scene. I walk on a pedestrian precinct and feel like wandering around a mute film. Nothing moves apart from the pamphlets being handed around because of the municipal elections. They even sneaked into the empty shops searching for another group of clients.

The sand scenery around me makes me recollect the past shopping therapy.
That period a small or a big buy offered a dose of happiness.
That period window shopping was a pleasant wander.

Nowadays shopping therapy has been replaced by shopping aversion.
Nowadays strolling around shops creates a feeling of freezing in front of consumption.

The beautiful past scene can be found in our memories.
The present scene is "under construction".
What is next? What are we about to see in the future?

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το Μαρούσι είναι αρκετό καιρό έτσι. Η κατάσταση χειροτέρεψε με την άφιξη του Μωλ, και φυσικά με την οικονομική κρίση. Κι εγώ όποτε βγαίνω βόλτα στην αγορά του Μαρουσιού νιώθω μια θλίψη.

Para-mythou είπε...

Αλλά δεν πειράζει πάλι που χάνουμε το shopping therapy. Θα βρούμε άλλους τρόπους να ζωντανέψουμε τους δρόμους.

Σταυρούλα Σανίδα είπε...

Τον τελευταίο καιρό έχει δημιουργηθεί η τάση της αποχής από την κατανάλωση. Φαίνεται ότι ο λόγος δεν είναι μόνο τα άδεια καταστήματα ή η μείωση των μισθών αλλά και η εγκαθίδρυση νέων αξιών που σχηματοποιούν καινούργιες ανάγκες. Δεν ψωνίζω, άρα υπάρχω...

Ανώνυμος είπε...

.....μαθαμε ποτέ να μην βλέπουμε την αιτία . Απλά το αποτέλεσμα . Ετσι φτιάξαμε την γενιά μας .....έτσι και την κοινωνία μας . ''όπως στρώσαμε έτσι και θα κοιμηθουμε ''. Η Ελλάδα έχασε την δημιουργηκότητα της και κυνήγησε .....? ίσως δεν βρίσκω την κατάλληλη λέξη . Ο Ηρακλής μας λέγανε στο ασχολιαστο -σχολείο ότι είχε να επιλέξει μεταξύ δύο δρόμων . Αν θυμάμαι καλά μας είχαν πει και τον δρόμο που επέλεξε. Δεν το κράτησαν κρυφό . ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΥΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ''ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ'' ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ.Ο νεο-έλληνας όμως έχει δικιά του άποψη ........για όλα φταίει το σύστημα και ....οι /η πολιτικοι/η ....και η θειά μου η χορευτρια (νυν λουλουδου). Εχει φθάσει σε τέτοια παρακμή ο νέο - έλληνας που του χρειάζεται να ισοπεδωθεί ....ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ. Οσοι αντέξουν .Απλά θα προσπαθήσω να είμαι μέσα σε αυτούς που και θα αντέξουν αλλά και θα προσπαθήσουν να βάλουν όχι ένα σπόρο αλλά όυτε και ένα ''τουβλο'' ,απλά έναν ΜΑΡΜΑΡΙΝΟ χρυσοστολισμένο και κεντημένο ΘΕΜΕΛΙΟ .Ισως να ακούγεται κάπως .....(φίλη και συμμαθήτρια εν χορο Σταυρούλα άμεσα διάγνωση της καταστάσεως μου )......αλλά απλά πλέον ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ Ή ΤΟ ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ . Όντως Σταυρούλα........ είμαι λιγουλάκι εκνευρισμένος .Ειναι και οι μέρες των εκλογών βλέπεις ....... υποκρισία στον ίδιο τους τον εαυτό και στις ίδιες τις οικογένειες τους .....και στα παιδιά τους . Εδώ ο κόσμος ''χανετε'' και το ......... (απλά κολλήστε την υπόλοιπη φράση σε ότι σας καλύπτει ). Αυτά τα ολίγα και να πώ την αλήθεια σταματημό δεν έχω . Σταυρούλα ξέρεις ότι μιλάω πολύ ......τι να κάμω ? Εδώ έγραψα πολύ . Με εκτίμηση η.κ

Σταυρούλα Σανίδα είπε...

Αγαπητέ η.κ.,

Ευχαριστώ για το "επαναστατικό" σου σχόλιο. Μακάρι η αγανάκτηση όλων μας να διοχετευθεί κάπου δημιουργικά! Για να δούμε...

Vassiliki είπε...

Και βέβαια δεν είναι μόνο το Μαρούσι... Η ίδια εικόνα επαναλαμβάνεται όπου κι αν περπατήσει κανείς. Στα Χανιά αναμένεται να κλείσει το 30% των καταστημάτων μες στην επόμενη χρονιά.

Σταυρούλα Σανίδα είπε...

Αγαπητή Vassiliki,
το θέαμα είναι όντως το ίδιο θλιβερό παντού. Ας ελπίσουμε ότι κάποια στιγμή θα σταθεροποιηθεί η κατάσταση!