Όταν πληγώνεις κάποιον, ένα ρόδι σαπίζει στον κήπο σου. Ξαπλωμένο σε αναμνήσεις δροσερές βουλιάζει στο χώμα.
Ένα χέρι πρέπει να το αρπάξει, να το πετάξει μακριά.
Ένα χέρι που ζητά συγγνώμη απομακρύνοντας τις πέτρες.
Για να φυτρώσουν στιγμές ακόμα πιο ζουμερές.
9 σχόλια:
Καλησπέρα σας!
Συγχαρητήρια!
Πραγματικά, στην ποίηση αυτή είναι εμφανής ο υποερρελιστικός ανυπότακτος στίχος (χωρίς μέτρα και ομοιοκαταληξίες), ενταγμένος σε ένα παιχνίδι αντιθέσεων: πληγή-ρόδι-σάπισμα/αναμνήσεις δροσερές-βουλιάζει/αρπάξει-πετάξει. Μου θυμίζει έντονα ποίηση Οδυσσέα Ελύτη ή Τάσου Λειβαδίτη.
Διόρθωση: υπερρεαλιστικός αντί υποερρελιστικός.
Σημασία έχει η συγγνώμη να συνοδευεται μετέπειτα και απο αντιστοιχες πράξεις.Διαφορετικά το "χέρι" ουτε πετά το ρόδι μακρυά ούτε απομακρυνει τις πέτρες.Απλα το σκεπάζει με αυτές και το ρόδι συνεχίζει να σαπίζει...
Δημητρης Μ.
Καλημέρα Ανθή!
Τους στίχους αυτούς τους είχα γράψει μήνες πριν και θέλησα χτες να τους αναρτήσω στο blog μου. Βγήκαν λέξεις σύμφωνα με το πώς ένιωθα τότε...
Ευχαριστώ για το σχόλιο!
Αγαπητέ Δημήτρη,
Μα δεν είναι μια πράξη τη στιγμή που το χέρι με τις κινήσεις αυτές διορθώνει την κατάσταση και φροντίζει το χώμα του;
Σίγουρα ο στόχος πρέπει να είναι η διόρθωση και όχι το "κουκούλωμα" μιας κατάστασης.
Πολύ όμορφο και ταυτόχρονα σοφό το ποίημα σου, συγχαρητήρια!
Οι πράξεις μας, οι επιλογές μας,τα λάθη μας και οι συμπεριφορές μας, μας χαρακτηρίζουν.
Όταν πληγώνουμε κάποιον το ελάχιστο τουλάχιστον θα είναι να προσπαθήσουμε να το διορθώσουμε.
Αν τώρα οι προσπάθειες μας για συγνώμη δεν βρίσκουν την ανάλογη ανταπόκριση τότε αυτόματα οι τύψεις που είχαμε εμείς μεταφέρονται στον άλλο που δεν την αποδέχεται.
Το να κουκουλώνεις μια κατάσταση απλά την χειροτερεύεις. Μόνο αν την ξεκαθαρίσεις ηρεμείς πραγματικά και έχεις την συνείδηση σου καθαρή ότι έκανες ότι μπορούσες για να την διορθώσεις και να την σώσεις.
Παρεπιπτόντως θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια πολύ όμορφη ιστορία που με άγγιξε αφού τα πράματα πολλές φορές δεν είναι όπως φαίνονται.Ελπίζω να σας αρέσει:
Δύο άγγελοι που ταξίδευαν σταμάτησαν να περάσουν την νύχτα σε ένα σπίτι μιας πλούσιας οικογένειας. Η οικογένεια ήταν αγενής και αρνήθηκε στους αγγέλους να μείνουν στο δωμάτιο των ξένων της βίλας.
Αντιθέτως, έδωσαν στους αγγέλους ένα μικρό μέρος σε ένα κρύο υπόγειο. Καθώς εκέινοι έφτιαχναν τα κρεβάτια τους στο σκληρό πάτωμα, ο μεγαλύτερος άγγελος είδε μια τρύπα στον τοίχο και την επισκεύασε. Όταν ο μικρότερος άγγελος τον ρώτησε γιατί, ο μεγαλύτερος απάντησε: "Τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται". Την επόμενη νύχτα οι δύο άγγελοι ήρθαν να ξεκουραστούν σε ένα πολύ φτωχικό σπίτι αλλά ο αγρότης και η γυναίκα του ήταν πολύ φιλόξενοι. Αφού μοιράστηκαν τη λίγη τροφή που είχαν, οι δύο άγγελοι κοιμήθηκαν στο κρεβάτι τους όπου μπορούσαν να έχουν μια ξεκούραστη νύχτα. Όταν βγήκε ο ήλιος, το επόμενο πρωί οι άγγελοι βρήκαν τον αγρότη και την γυναίκα του να κλαίνε. Η μοναδική τους αγελάδα της οποίας το γάλα ήταν το μόνο τους εισόδημα ήταν νεκρή στο λιβάδι.
Ο μικρότερος άγγελος ήταν αναστατωμένος και ρώτησε το μεγαλύτερο πως ήταν δυνατόν και άφησε να γίνει κάτι τέτοιο.
Ο πρώτος άντρας είχε τα πάντα και παρόλα αυτά τον βοήθησες, τον κατηγόρησε εκείνoς. Η δεύτερη οικογένεια είχε ελάχιστα και όμως ήταν πρόθυμη να μοιραστεί τα πάντα και εσύ άφησες την αγελάδα να πεθάνει... "Τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται", απάντησε ο μεγαλύτερος άγγελος.
"Όταν μείναμε στο υπόγειο της βίλας, πρόσεξα πως ήταν χρυσός αποθηκευμένος σε εκείνη την τρύπα στον τοίχο. Μια και ο ιδιοκτήτης ήταν τόσο άπληστος και δεν είχε τη διάθεση να μοιραστεί την καλή του τύχη, σφράγισα τον τοίχο ώστε να μην μπορεί να βρει το χρυσό. Εχθές τη νύχτα καθώς κοιμόμασταν στο κρεβάτι του αγρότη ήρθε ο άγγελος του Θανάτου για την γυναίκα του, κι εγώ έδωσα στη θέση της την αγελάδα. Τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται".
Μερικές φορές αυτό ακριβώς συμβαίνει όταν τα πράγματα δεν έχουν το αποτέλεσμα που πρέπει. Αν έχεις πίστη, θα πρέπει να μάθεις να εμπιστεύεσαι και να πιστεύεις ότι το κάθε αποτέλεσμα είναι πάντα προς όφελός σου. Μπορεί να μην το ξέρεις παρά μονάχα πολύ αργότερα.
Ειρήνη
ΑΑΑ... ξέχασα να τονίσω πόσο μου αρέσει και η ''ζωγραφιά''που έβαλες Σταυρούλα μου, για να απεικονίσει τους καρπούς μιας σχέσης είτε οικογενειακής, είτε ερωτικής, είτε φιλικής...χρειάζεται προσπάθεια και απο τα δύο μέρη για να πετύχει και να καρποφορήσει μια σχέση.
Ειρήνη
Ειρήνη,
Ευχαριστώ που μοιράστηκες τις σκέψεις σου!
Δημοσίευση σχολίου