Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011

"Αυτά συμβαίνουν..."

Πολλές λέξεις χρησιμοποιούνται συχνά στην ελληνικά γλώσσα. Στον καθημερινό προφορικό διατυπώνονται φράσεις και προτάσεις αυθόρμητα. Άλλες φορές οι φράσεις είναι εύχρηστες και οικείες, ενώ συχνά πλάθονται νεολογισμοί. Οι λέξεις φεύγουν από μέσα μας διανύοντας ένα ηχητικό ταξίδι επικοινωνίας και απόδοσης νοήματος. Αφού φτάσουν στον προορισμό τους, παίρνουν μια ανάσα και είναι ξανά διαθέσιμες για χρήση. Κάποιες λέξεις ωστόσο έχουν μείνει για πολύ καιρό μόνες, ώσπου έχουν ξεψυχήσει. Αντιθέτως, άλλες λέξεις ταξιδεύουν τόσο συχνά που το νόημά τους έχει ξεφτίσει. Ακόμα και αυτές, οι "ταλαιπωρημένες" από τη χρήση λέξεις, κρύβουν μέσα τους έναν ανεκτίμητο ετυμολογικό θησαυρό. Χρειάζεται δέουσα προσοχή και σκέψη για να αποκαλύψουν το περιεχόμενό του. Από τη στιγμή όμως που γίνεται η αποκάλυψη, ξεκινά ένα νέο ταξίδι εννοιών. Αυτό συμβαίνει με όλες τις λέξεις.
Συμβαίνει αρχικά με το ίδιο το ρήμα "συμβαίνω". Πολλές φράσεις εμπεριέχουν το ρήμα σε διάφορα πρόσωπα και χρόνους. Μια προσεκτικότερη ανάγνωση δίνει σημασιολογική βαρύτητα σε αυτό το συνηθισμένο ρήμα: συμβαίνω=συν+βαίνω=πορεύομαι μαζί με τα γεγονότα ή ακολουθώ μια διαδικασία εξέλιξης.
Επομένως όταν λέμε ανεμπόδιστα: "αυτά συμβαίνουν..." πρέπει να αναλογιστούμε τη δική μας πορεία και ποιο σημείο ταύτισης υπάρχει με τις καταστάσεις έξω από εμάς. Γιατί όταν τα πράγματα συμβαίνουν, εμείς είμαστε ουσιαστικοί συνοδοιπόροι και συμμέτοχοι. Όταν συνειδητοποιήσουμε αυτό το σημείο σύγκλισης θα είμαστε πιο έτοιμοι να επηρεάσουμε τα γεγονότα αυτά!

Δεν υπάρχουν σχόλια: