Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

Θολές ενδείξεις

Συχνά κρατιόμαστε από μια πληροφορία, που τη χαρακτηρίζουμε ως ένδειξη ή απόδειξη ή απτό στοιχείο, πάνω στην οποία ξετυλίγουμε μια σειρά από εικασίες, υποθέσεις και προβλέψεις. Για παράδειγμα, μια φίλη είπε ότι θα μου τηλεφωνήσει το Σάββατο και δεν τηλεφώνησε ποτέ. Το τηλέφωνο που δεν έγινε είναι μια πληροφορία. Αν το άτομο που την προσλαμβάνει, χρησιμοποιήσει αυτή την πληροφορία ως ένδειξη για κάτι, ξεκινά τις υποθέσεις: «Μπορεί να βγήκε με άλλους και να με ξέχασε», «Ίσως βαρέθηκε να με πάρει», «Ενδέχεται να της έτυχε κάτι και να μην πρόλαβε», «Με έχει γραμμένη», «Είναι στην κοσμάρα της, πάντα ξεχνιέται», «Είναι ασυνεπής», «Δεν έχω κανένα φίλο που να νοιάζεται για εμένα…».

Οι υποθέσεις μπορεί να γίνουν προβλέψεις για το μέλλον. «Δύσκολα βρίσκεις αξιόπιστους φίλους», «Έτσι όπως είναι οι σημερινές σχέσεις, στο μέλλον θα μείνω μόνη»…

Οι προβλέψεις έρχονται να κουμπώσουν με τις ερμηνείες του παρόντος. Αν το κούμπωμα αυτό είναι διαστρεβλωμένο κλειδώνει τόσο άκαμπτα μέσα μας που οδηγεί σε συναισθηματική φόρτιση.

Η αναζήτηση της σύνδεσης ανάμεσα σε αποδείξεις, υποθέσεις και προβλέψεις είναι μια διαρκής διαδικασία. Αν έχει ως βάση της την ανασφάλεια, παράγονται αρνητικά συναισθήματα. Από εκεί μπορεί να αναβλύζει η ζήλια, η δυσπιστία, η απογοήτευση, ο θυμός… Μέσα από ένα τέτοιο μικροσκόπιο φιλτράρονται τα πάντα ως απειλητικά. Σαν να έχει πέσει στα μάτια μας μια ουσία που μας κάνει να βλέπουμε τα πάντα με κόκκο. Το τοπίο είναι σκονισμένο γύρω μας. Μαύρα σημαδάκια και κουκίδες θολώνουν την εικόνα. Για να καθαρίσουμε αυτά τα σημάδια πρέπει να διαλευκάνουμε το τοπίο μέσα μας.

13 σχόλια:

Triton είπε...

Πρόβλεψη βάσει υποθέσεων και πιθανοτήτων!Τραγέλαφος!Συμφωνώ απολύτως μαζί σου σχετικά με τον χρωματισμό του σημείου εκκίνησης της διαδικασίας.Λογικό είναι να ξεκινά κάποιος αισιόδοξα.Τις περισσότερες φορές όμως το μάτι κολλάει στο μαύρο του σύμπαντος κι όχι στ'αστέρια του,λές κι οι μαύρες τρύπες του να εξουσιάζουν τα θέλω και τα πρέπει των προβλέψεων...Καλώς ήρθες στην γειτονιά μου και καλώς σε βρήκα στην δική σου:))

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Μήπως είναι καλύτερα τα ψιλολόγια να½μην τα πολυαναλύουμε;

Σταυρούλα Σανίδα είπε...

@Triton,
οι μαύρες τρύπες είναι κάποιες φορές πιο δυνατές από την αισιοδοξία. Τότε οι υποθέσεις και οι προβλέψεις γίνονται έρμαιά τους! Καλώς συναντηθήκαμε!

@Ασκαρδαμυκτί,
Όσο και να λέμε ότι δεν αξίζει να αναλύουμε μικροπράγματα και να βασανιζόμαστε από αυτά, δεν μπορούμε να σταματήσουμε τη σκέψη μας. Ακόμα και στον ύπνο μας λειτουργεί... Θα έλεγα ότι και τα "ψιλολόγια" αξίζουν την προσοχή μας. Συμφωνώ με αυτό που αναφέρεις ως "πολυανάλυση" όταν η σκέψη μας γίνεται επαναλαμβανόμενη (ή ψυχαναγκαστική) και αναλωνόμαστε χωρίς να καταλήγουμε κάπου. Ίσως τότε πρέπει να αλλάξουμε το περιεχόμενο της ανάλυσης/εξήγησης.

Ευχαριστώ για τα σχόλια!

iLiAs είπε...

..ισως ειναι ενδειξη ζηλειας απο μερους μας, αλλά και ασυνεπειας-ανευθυνοτητας, απο την πλευρα του αλλου.


καλη βδομαδα :)

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Πάντως, για να ξέρεις, εγώ είμαι η «χαρά του ψυχολόγου»!
Αν θες να κάνεις διατριβή προσφέρομαι να γίνο το «μοντέλο» σου...

Para-Mythou είπε...

Ακριβώς αυτός είναι ο μηχανισμός της αφήγησης. Ενώνουμε τις τελείες για να βγει η εικόνα. Όπου τελείες είναι οι σκόρπιες πληροφορίες.

Σταυρούλα Σανίδα είπε...

@iLiAs,
πολλές υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε. Το τι θα συμπεράνουμε τελικά εξαρτάται από το προσωπικό φίλτρο από όπου αφήνουμε τα ερεθίσματα να διέλθουν.

@Ασκαρδαμυκτί,
θα σε έχω στα υπ'όψιν:-)

@Para-mythou,
Μου αρέσει η μεταφορά που χρησιμοποίησες. Έχεις ένα μοναδικό τρόπο να δημιουργείς εικόνες με τα γραφόμενά σου!

ολα θα πανε καλα... είπε...

Ωραίες σκέψεις,συμφωνώ.Άρα,χωρίς να θέλω να φανώ απαισιόδοξη,ο περισσότερος κόσμος παρ-εξηγεί αντί να εξηγεί και βλέπει,άλλος λίγο άλλος πολύ,τον άλλον μέσα από παραμορφωτικό φακό.
Και πώς να γίνει αλλιώς,αφού "ταξιδεύουμε" στη ζωή,ο καθένας με τις αποσκευές του;

Σταυρούλα Σανίδα είπε...

@ολα θα πανε καλα...,
όντως οι αποσκευές μας είναι διαφορετικές των άλλων. Πολύ σχνά μάλιστα κουβαλάμε το βαλιτσάκι που μας έδωσαν από την πατρική μας οικογένεια. Καθένας σύμφωνα με τα βιώματά του δίνει διαφορετικές εξηγήσεις στις καταστάσεις. Αξίζει να σταθούμε στις εξηγήσεις αυτές γιατί συχνά είναι διαστρεβλωμένες (ή θολές) και μας δημιουργούν αρνητικά συναισθήματα.

Theorema είπε...

Τα πράγματα απλώς συμβαίνουν...

Ανώνυμος είπε...

Νομιζω πως το κειμενο αυτο συνοψιζεται στο γνωστο ανεκδοτο με τον τύπο που εμεινε απο λάστιχο με το αυτοκινητο του και δεν ειχε μαζι του γρυλο και μέχρι να πάει σε ενα κοντινο σπίτι να ζητησει βοηθεια ειχε κανει χίλια-δυο σενάρια με βαση τα οποία ο ιδιοκτητης του σπιτιού ΔΕΝ θα του εδινε γρυλο οπότε καταληγει στο αμιμητο "αει γ... εσυ και γρυλος σου" τη στιγμη που ανοιγει ο ιδιοκτητης την πόρτα...

Δημητρης Μ.

Σταυρούλα Σανίδα είπε...

@Theorama,
Σίγουρα τα πράγματα απλώς συμβαίνουν. Οι ερμηνείες μας ωστόσο συχνά περιπλέκουν τα πράγματα.
Ευχαριστώ για το σχόλιο!

Σταυρούλα Σανίδα είπε...

@Δημήτρη,
Όντως σε αυτό το ανέκδοτο υπάρχουν θολές ενδείξεις..:-)