Συχνά στην προσπάθειά μας να περιγράψουμε τα συναισθήματά μας χρησιμοποιούμε εικόνες, μεταφορές ακόμα και τις αισθήσεις μας. Η ένταση των συναισθημάτων μπορεί να επικοινωνηθεί με περισσότερη ακρίβεια, αν έχει ως όχημα κάτι από τα παραπάνω.
Η Ν.Β. μου έδωσε την ιδέα να διερευνήσω την ντροπή μέσω της αίσθησης της όσφρησης. Έθεσα λοιπόν το ερώτημα: "Αν η ντροπή ήταν άρωμα, πώς θα μύριζε;". Η απάντησή της με έφερε πιο κοντά της, όχι μόνο γιατί ένιωσα καλύτερα πώς βιώνει την ντροπή, αλλά και επειδή ανακάλυψα τη δημιουργική της σκέψη.
Είναι τόσο θεραπευτικό να συναντά τόσο ο θεραπευτής όσο και ο θεραπευόμενος δυνατά στοιχεία του δεύτερου μέσα στη συνεδρία. Η Ν.Β. με εντυπωσίασε με τη δύναμη της έμπνευσής της.
Μπορεί η ντροπή να μη μύρισε σαν το απαλό άρωμα της πασχαλιάς μες στη συνεδρία.
Η έμπνευση όμως είχε σίγουρα έντονο άρωμα φρεσκοκομμένου καφέ. Κατάφερε να μας "ξυπνήσει" και τις δύο βάζοντας νέο ρυθμό στη θεραπευτική διαδικασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου