Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2020

Ο Τσίτσο και το πουλί έξω από το κλουβί


Είχα φτάσει πρώτη σε εκείνο το μπαρ.
Παρήγγειλα ένα ποτό περιμένοντάς τον.

Με πλησίασε από το πουθενά.
Έμεινε να με κοιτάζει για ώρα.

Εκείνος ο γάτος θα γινόταν το νέο μου ραντεβού.
Θυμίζοντάς μου με τις αιλουροειδείς κινήσεις του την αξία της ευελιξίας.

Ευέλικτη λοιπόν κι εγώ τον πήρα στην αγκαλιά μου κι έφυγα.
Βάζοντας τέλος στην ανούσια αναμονή.

Άλλωστε ο Τσίτσο* μου ήθελε τόσο πολύ να παίξει.
Δεν ήθελε να περιμένει τίποτα και κανέναν.

Και εγώ, όπως αποδείχτηκε, βγήκα από την αναμονή του αρχικού ραντεβού.
Σαν πουλί θα άπλωνα τα φτερά μου με προορισμό το παιχνίδι της αγάπης.

*Αφιερωμένο σε κάθε Τσίτσο (aka γάτο και γάτα) που συναντώ στο δρόμο μου.


Δεν υπάρχουν σχόλια: