Πύλη ανοιχτή*

Πύλη ανοιχτή.
Η ειδοποίηση από το κινητό δεν με πτόησε καθόλου.

Έχω ακόμα χρόνο.

Θα δοκιμάσω μερικά ακόμα αρώματα.
Θα ρίξω λίγες ματιές ακόμα σε εκείνες τις γόβες.
Θα φάω ένα δυο σοκολατάκια ακόμα, μέχρι να βρω ποιο απ'όλα θα αγοράσω.

Ας μη στριμωχτώ από τώρα με τους άλλους επιβάτες.
Ας αφεθώ στη χαρά του duty free.
Ας σφηνώσω λίγα ακόμα ψώνια στις τσάντες μου.

Έχω χρόνο.

Με σακούλες σαν κοιλιές μετά από τσιμπούσι βαδίζω προς την πύλη.
Φτάνω.
Ησυχία. Ερημιά.
Με τρεμάμενο χέρι πιάνω το κινητό.
Αλλαγή πύλης.

Βρέθηκα στη λάθος πύλη!
Με λαιμό να γδέρνεται από τα ουρλιαχτά τρέχω για τη σωστή.

Φτάνω καταϊδρωμένη.
Ευτυχώς!
Σωστή πύλη.
Βαδίζοντας προς επιβίβαση.
Με άδεια χέρια.
Άδεια χέρια;!
Επιφώνημα αγανάκτησης.

Δεν έχω χρόνο.

Ακόμα ονειρεύομαι εκείνες τις γόβες μες στις παραφουσκωμένες σακούλες.
Ακόμα θυμάμαι τη μανία μου να αγοράζω καθετί χαζό.
Ακόμα έχω τη γεύση εκείνης της σοκολάτας στο στόμα μου.

Μα ακόμα πιο πολύ μου λείπει η ειδοποίηση "Πύλη Ανοιχτή".


*Αφιερωμένο στον Π.Χ. που θα φροντίσει να αντικαταστήσει εκείνα τα γοβάκια ;)