Η Κωνσταντίνα ξεκλείδωσε την έμπνευσή της και ιδού η ιστορία της!
Το έβλεπε εκεί να στέκει. Αγέρωχο και επιβλητικό. Το περιβόητο καζίνο της παραθαλάσσιας περιοχής όπου περνούσε τα καλοκαίρια της, τα τελευταία χρόνια.
-Πώς λες να είναι μέσα;
-Δεν ξέρω… Λέτε να πάμε, μόλις γίνουμε 21;
Το συζητούσαν συχνά στην παρέα, κάθε Αύγουστο που έφτανε στο τέλος του. Πάντα ήθελαν να κάνουν κάτι ιδιαίτερο για να αποχαιρετήσουν το καλοκαίρι, την παρέα και να μπουν ανανεωμένοι στο φασαριόζικο φθινόπωρο.
Η χρονιά των 21 έφτασε. Και ήρθε και εκείνο το Σάββατο που η δουλειά τελείωσε. Το αυτοκίνητο σταμάτησε στην είσοδο.
Δεν είχαν συνεννοηθεί για τίποτα. Που θα πάνε, τι παιχνίδια θα παίξουν, τι θα γινόταν με τα χρήματα. Νέοι, παρορμητικοί, ενθουσιώδεις.
‘’Στο καζίνο δεν υπήρχαν ρολόγια και παράθυρα’’ τους είχαν πει.
Και αν δεν μπορούσαν να βγουν; Και αν πάθαιναν ότι και ο Οδυσσέας με τους συντρόφους του, στη χώρα των Λωτοφάγων;
Νόμιζε πως έμπαινε σε ένα δωμάτιο mind trap, αλλά τώρα μπορεί και να μην ήταν τόσο εύκολο να βρει το κλειδί της εξόδου για να βγει.
Βγαίνοντας από το αυτοκίνητο, είδε μια τριανταφυλλιά, πλεγμένη στα πράσινα κάγκελα. Έκοψε ένα τριαντάφυλλο και το έβαλε στα μαλλιά της για καλή τύχη. Πάντα ένα τριαντάφυλλο βοηθάει….
*Πόσο χαίρομαι να λαμβάνω ιστορίες γραμμένες με αγάπη! Αυτήν θα την στολίσω στα μαλλιά μου και έτσι θα ευχηθώ "Καλό Μήνα"!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου