Τραγανή στιγμή

Δεν γιορτάζω την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Μόνο μια φορά τη γιόρτασα πηγαίνοντας να δω τον Τζίμη Πανούση. Ήταν μια ατόφια "ερωτική" βραδιά..! Από τότε έχουν περάσει κάμποσα χρονάκια και καμιά άλλη εκδήλωση δεν έχει φανεί αντάξια αυτής του Τζίμη...

Κι όμως σήμερα πηγαίνοντας να αγοράσω ένα κουλούρι, έπεσα σε μια στιγμή με γεύση "έρωτα". Ο φούρναρης τσέκαρε όλες τις λαμαρίνες προσεκτικά. Έσκυψε και ψάρεψε το κουλούρι στην άκρη τέρμα αριστερά. 

"Σήμερα έχει κουλούρι καρδούλα για εσένα" μου λέει και η φράση του μυρίζει σουσάμι.

Καθόλου δεν ήθελε να φλερτάρει ούτε υπήρχε κάποιο ερωτικό υπονούμενο στα λόγια του. Ίσως σκεφτείς ότι στις 14/02 μοίρασε καρδούλες σε όλες τις πελάτισσές του. Εμπορικό κολπάκι με Αγιοβαλεντίνικο πρόμο. Θα συμφωνήσω μαζί σου. Αυτό το κουλούρι επέλεξε για όλους δίνοντας ίσως προτεραιότητα στις γυναίκες.

Εκείνη η στιγμή όμως δεν ήταν μια απλή εμπορική κίνηση. 

"Θα το φάω με αγάπη" του απάντησα φεύγοντας. 

Εξακολουθώ να μην γιορτάζω ούτε να πιστεύω στην ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Πιστεύω όμως στο ξάφνιασμα που κρύβει μια καθημερινή στιγμή. Πιστεύω στη χαρά της έκπληξης. Πιστεύω στην παχνιδιάρικη αλληλεπίδραση δύο ανθρώπων κι ας μην είναι εραστές. Πιστεύω στην αγάπη που προκύπτει έστω και σε μια μικρή δόση. 

Πιστεύω στο κουλούρι-καρδιά. Επειδή με χορταίνει χωρίς να με μπουκώνει. Επειδή ηχεί τραγανά στα αυτιά μου. Επειδή μοσχομυρίζει ευχάριστα στα ρουθούνια μου. Επειδή το σχήμα του με κάνει να χαμογελάω αυθόρμητα. Επειδή μου θυμίζει παραδοσιακές αξίες σε παιχνιδιάρικη έκδοση. 

Σήμερα αυτό το κουλούρι μοιάζει με αντίδωρο. Ενισχύει την πίστη μου στη χαρά της στιγμής. Τονώνει τη διάθεσή μου. Χορταίνει την όρεξή μου για ευχάριστα ξαφνιάσματα. 

Από σήμερα θα αρχίζω να πιστεύω περισσότερο στην έκπληξη που κρύβεται σε κάθε τραγανή στιγμή.