Δευτέρα 1 Μαρτίου 2021

Μανιταρένια εξερεύνηση

Μια φορά κι έναν καιρό φύτρωσε ένα μανιτάρι σε ένα δάσος μακρινό. Ήταν ξακουστό για τις ιδιότητές του. Πολλοί ήθελαν να το πλησιάσουν. Να μάθουν περισσότερα για αυτές τις ιδιότητες. Κάποιοι το είχαν δοκιμάσει. Άλλοι μετάνιωσαν, γιατί δεν άντεξαν. Άλλοι ήθελαν να το πάρουν μαζί τους. Μερικοί το ονειρεύονταν.

Μαζί τους κι εγώ. Ονειρεύτηκα ένα πυκνό δάσος. Χωρίς να έχω ιδέα πού μπορεί να βρίσκεται. Ούτε γιατί το αναζητούσα. Ίσως θα το καταλάβαινα, όταν το αντίκριζα από κοντά. Μπορεί να μου έκανε καλό. Να με χόρταινε με τα θρεπτικά του συστατικά. Μπορεί να με άφηνε αδιάφορη. Μπορεί να με μάγευε. Με ένα καλαθάκι στο χέρι βάδιζα ανάμεσα στα ψηλά δέντρα. Το μόνο που είχα εκεί μέσα ήταν μια κουβέρτα. Να την απλώσω για να ξαποστάσω, αν κουραζόμουν από την περιπλάνηση.

Η ώρα περνούσε και το μανιτάρι παρέμενε κρυμμένο. Ίσως ήθελε να μου κάνει έκπληξη. Ίσως με προετοίμαζε, μέχρι να μου αποκαλυφθεί. Προσπάθησα να βάλω και τις σκέψεις μου μες στο καλάθι, για να μην κουδουνίζουν στο κεφάλι μου. Ώσπου βρέθηκα σ'ένα ξέφωτο.

Άφησα τη φαντασία μου μαζί με το κορμί μου να χαλαρώσουν για μια στιγμή. Εκεί πάνω στην κουβέρτα έμεινα με κλειστά μάτια να αναλογίζομαι τις ιδιότητες του μανιταριού. Να υποθέτω πώς αυτές θα τόνωναν τη διάθεσή μου για εξερεύνηση. Πώς ακόμα και η όψη του θα κέντριζε το βλέμμα μου. Αν η μυρωδιά του, ερέθιζε την όσφρησή μου. Πώς θα ήταν η υφή του στις άκρες των δαχτύλων μου. Αν θα λαχταρούσα να το ξεριζώσω. Για να το βάλω στο καλάθι μου φεύγοντας. Και να δω πώς θα έμοιαζε η γεύση του ανακατεμένη με άλλα υλικά.

Άνοιξα τα μάτια. Το μανιτάρι παρέμενε άφαντο. Ενώ η προθυμία μου για μια συνάντηση μαζί του είχε πρηστεί. Μάζεψα την κουβέρτα και στάθηκα στα πέλματα. Θα συνέχιζα να το ψάχνω. Αυτή τη φορά όμως χωρίς κουβέρτα χωρίς καλάθι. Άφησα ρούχα και παπούτσια πίσω μου. 

Με δέρμα γυμνό και ανθεκτικό θα φανέρωνα τη δική μου ιδιότητα. Αυτή της ελευθερίας. Και ήμουν αποφασισμένη να συνεχίσω να περπατάω στο όνειρο. Όχι για να παραμυθιάζω τον εαυτό μου. Αλλά για να ανακαλύπτω καθετί που θα έτρεφε τη φαντασία μου. Ίσως το μανιτάρι να ήταν μια τέτοια ανακάλυψη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: