Όταν φυσά αέρας στα πανιά σου, δεν στέκεσαι να μιλάς σε μικρόφωνα. Δεν έχεις χρόνο για συζητήσεις που δεν τις έχεις επιλέξει. Θέλεις να ορμήξεις στο πλοίο. Με ένα άλμα να προσγειωθείς στο κατάστρωμα τη στιγμή που θα κλείνει η μπουκαπόρτα. Εκεί ψηλά να οραματίζεσαι τη ζωή σου. Να έχεις όρεξη εκεί πάνω να κάνεις ένα διάλογο. Αυτόν που επιλέγεις εσύ. Χωρίς μικρόφωνα να σε κυνηγάνε. Χωρίς να πιέζεσαι από το χρόνο. Και έτσι αεράτος συζητάς για στόχους. Φτιάχνεις τα dots στο μυαλό σου. Παρασύρεσαι από τον οίστρο και ανακατεύεις τις λέξεις. Εναλλάσσεις τα Ελληνικά και τα Αγγλικά. Φτιάχνοντας τη δική σου γλώσσα. Κι ας λες ότι έχεις φτωχό λεξιλόγιο. Είναι ο πλούτος μέσα σου που λάμπει μαζί με τον ουρανό. Είναι αυτή η ορμή σου που μοιάζει με φωτοβολίδα (aka a flare in your flair). Συνέχισε να ανακατεύεις τις λέξεις με τον αέρα και τη λάμψη. Από εκεί θα φτιάξεις εικόνες μαγικές. Ανυπομονώ να πλημμυρίσει η ματιά μου με αυτές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου