Δεν έστειλα γράμμα στον Άγιο Βασίλη. Κι όμως έλαβα δώρο του. Μπήκε μέσα στο σπίτι μου ένα βράδυ κρατώντας ένα τεράστιο κουτί. Είχα πειστεί εδώ και πολλά χρόνια ότι δεν υφίσταται η ύπαρξή του. Και να που πήρα στα χέρια μου αυτό που είχε να μου προσφέρει. Είχε μάλιστα μελετήσει το δώρο ειδικά για εμένα. Ήθελε εκτός από την έκπληξη να μου δωρίσει την κάλυψη μιας ανάγκης μου. Αφήνοντας στην άκρη το περιτύλιγμα ένα ρολόι ξεπρόβαλε στο οπτικό μου πεδίο.
Ναι, πράγματι. Συχνά έμενα απορροφημένη από διάφορες δραστηριότητες και ούτε που καταλάβαινα πώς γλιστρούσαν τα λεπτά. Εκείνοι οι δείκτες έστεκαν με περηφάνεια και κατανόηση. Όπως ακριβώς έστεκε μπροστά μου ο Άγιος Βασίλης. Για να μου υπενθυμίζουν την ώρα χωρίς να με μαλώνουν αν αργούσα. Για να με παίρνουν από το χέρι και να μου δείχνουν πώς να γεμίζω με νόημα τη διάρκεια.
Και επειδή εκείνη η βραδιά είχε τόσο ιδιαίτερο νόημα έδωσα νέο ραντεβού με τον Άγιο. Τουλάχιστον την επόμενη φορά που θα έκανε επίσκεψη στο σπίτι μου να τον περίμενα με κουλουράκια και γάλα ή ένα ακριβό τζιν. Θα αφηνόμουν στη διάρκεια της συνάντησης, για να επιλέξω το κέρασμα που θα του πρόσφερα. Μέχρι τότε θα άφηνα ρολόι και περιτύλιγμα να «ωρίζουν» τις μέρες με εορταστικό πνεύμα..!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου