Αποφασίζεις να αγοράσεις και εσύ ένα κουπόνι από τα γνωστά groupon, deals και όλα τα συναφή.
Και πηγαίνεις να δεχτείς τις υπηρεσίες που έχεις πληρώσει. Συναντάς "ευγενικούς" ανθρώπους που εργάζονται εκεί έτοιμους να σε φροντίσουν.
Και αρχίζουν τα παζάρια και οι διαπραγματεύσεις.
Πέφτουν οι προτάσεις βροχή. "Αγόρασε και αυτό, αγόρασε και το άλλο. Είναι τρομερή ευκαρία."
Λες όχι. Οι εκπτώσεις συνεχίζουν να πέφτουν σαν καταιγίδα. Τα 200 ευρώ γίνονται 150. Μια μέρα αργότερα γίνονται 100. Καταλήγουν να σου προτείνουν 50 ευρώ. Εκεί που είχε ξεσπάσει σφοδρή βροχόπτωση βλέπεις τη μετατροπή σε ψιλόβροχο.
Η απελπισία συλλογής χρημάτων καλά κρατεί.
Και εσύ μένεις λουσμένος από τα κύματα υποκρισίας. Είσαι ένα κινητό πορτοφόλι. Δεν ξέρουν πόσα χρήματα κρύβεις εκεί μέσα, αλλά θέλουν να σου τα πάρουν όλα και ακόμα περισσότερα.
Και αναρωτιέσαι για το επιχειρείν στην Ελλάδα. Και θέλεις να δείξεις κατανόηση για τις επιχειρήσεις που είναι ένα βήμα πριν από την πτώση, αλλά μένεις με μια πικρή αίσθηση.
Γίνεσαι επιφυλακτικός. Κλείνεις ερμητικά το πορτοφόλι. Και δεν ευθύνεται η κρίση γι' αυτό.
Ευθύνεται ο χείριστος επαγγελματισμός.
2 σχόλια:
αυτα τα κουπόνια, είναι σαν κράχτες...σε "πηγαίνουν" στην επιχείρηση..και εκει σε πρήζουν με προσφορές-δήθεν ευκαιρίες!
πολυ ενοχλητικό...
δεν μπορώ να με πρήζουν οι άνθρωποι, πόσο μάλλον επιχειρήσεις.
καλο μήνα !! :)
@iLiAs,
όντως αυτό το "marketinίστικο" παιχνίδι είναι πολύ κουραστικό!
Καλό και "ξεκούραστο" μήνα λοιπόν!
Δημοσίευση σχολίου