Τρίτη 9 Ιουνίου 2015

Το κλειδί στις σχέσεις


Οι περισσότεροι αναζητούμε την ασφάλεια και θέλουμε τη σταθερότητα στη ζωή μας. Στο σημείο αυτό προκύπτουν δύο ερωτήματα:
  1. Πώς κατακτούμε την ασφάλεια; Ή με άλλα λόγια ποιες είναι οι συμπεριφορές μας που έρχονται ως απόρροια αυτής της επιθυμίας μας (να βιώνουμε δηλαδή τη σταθερότητα);
  2. Κατά πόσο αντέχουμε την αβεβαιότητα; Πώς αντιμετωπίζουμε μια κατάσταση στην οποία απουσιάζει η σιγουριά; Πώς αντιδρούμε όταν εκτιθέμεθα για πρώτη φορά σε κάτι που μας φοβίζει;
Συνήθως ο φόβος μας για το άγνωστο μας εγκλωβίζει σε ένα μονότονο παιχνίδι. Οι κανόνες του έχουν εγχαραχτεί μέσα μας και καταλήγουμε βαρετοί παίκτες. Δεν παίζουμε πια λόγω ευχαρίστησης αλλά λόγω συνήθειας. Κινούμε τα πιόνια μηχανικά χωρίς να συνειδητοποιούμε ότι έχουμε αφεθεί να γίνουμε οι ίδιοι πιόνι στη ζωή μας.

Σε κάθε παιχνίδι υπάρχουν μία ή περισσότερες αφυπνιστικές στιγμές. Η στιγμή που μπορεί να έλθει ένας νέος συμπαίκτης σε μια παρτίδα ενδέχεται να αποτελέσει πολύτιμη ευκαιρία. Ειδικά αν ο παίκτης αυτός είναι διαφορετικός από εμάς και περιγράψει τους δικούς του κανόνες, μπορεί να αλλάξει τη στρατηγική μας. Και σε αυτή την περίπτωση η προϋπόθεση της αφύπνισης είναι το θάρρος.

Μόνο ο παίκτης που θα τολμήσει έστω και για μια στιγμή να υποδεχτεί τον νέο συμπαίκτη και να ακούσει τους κανόνες του, θα ξεκινήσει να παίζει με θάρρος. Με άλλα λόγια, τα ερεθίσματα που θα αρχίσει να δέχεται από τον άλλο μπορεί να λειτουργήσουν μέσα του θέτοντας νέα ερωτήματα ή δημιουργώντας ένα άγνωστο πεδίο προς εξερεύνηση. Το ανοιχτό πνεύμα και η διάθεση διερεύνησης ενδυναμώνουν περισσότερο το θάρρος.

Αξίζει να θυμηθούμε τη στιγμή που γνωρίσαμε στη ζωή μας έναν άνθρωπο αρκετά διαφορετικό από εμάς. Στην αρχή κάποιοι μπορεί να ένιωσαν πολύ άβολα, κάποιοι άλλοι μπορεί να εντυπωσιάστηκαν από τη διαφορετικότητα ενώ άλλοι μπορεί να έμειναν βουβοί καθώς η διαφορετικότητα πιθανώς να τους τρόμαξε. Αν τελικά αποφασίζαμε να μιλήσουμε ή να σχετιστούμε με τον άνθρωπο αυτό, παίρνοντας το θάρρος να εκτεθούμε σε αυτή τη διαφορετικότητα, θα είχαμε γίνει σίγουρα λίγο πιο σοφοί. Θα καταφέρναμε αρχικά να κάνουμε πιο ελαστικά τα δικά μας όρια και θα είχαμε μια ευκαιρία να φωτίσουμε τις πτυχές της προσωπικότητάς μας. Αναμφισβήτητα σε μια τέτοια αλληλεπίδραση υπάρχουν οφέλη αλλά και προστριβές. Μπορεί να προκύψουν εντάσεις αλλά και φιλίες.

Το θάρρος λειτουργεί σαν ένα κλειδί που αφήνει την πόρτα ανοιχτή. Έτσι έχουμε εμείς πάνω από όλα την τύχη να δούμε τι κρύβεται πίσω από την πόρτα. Χρειάζεται τόλμη να αντικρίσουμε τις σκέψεις μας, τα συναισθήματά μας, τους κανόνες μας και τις ανάγκες μας. Κάποια σημεία μπορεί να μας πληγώνουν, ενώ άλλα μπορεί να μας ανακουφίζουν. Το θάρρος συνεχίζει να ασκεί επάνω μας την ευεργετική του ιδιότητα και μας καλεί σε περαιτέρω ανάπτυξη τη στιγμή που θα αλληλεπιδράσουμε με τους άλλους. Στις σχέσεις η μόνη σίγουρη κατάσταση είναι η διαφορετικότητα. Ο αγώνας να ταιριάξουν απόλυτα δύο ή περισσότεροι άνθρωποι φέρνει συγκρούσεις. Η διαδικασία αποδοχής και γεφύρωσης της διαφορετικότητας είναι μια πρόκληση που αξίζει να πραγματοποιηθεί με αμοιβαιότητα. Τη στιγμή που ξεκινά η συζήτηση σχετικά με τη διαφορετικότητα αρχίζει η έμπρακτη ένδειξη τόλμης.



Δεν υπάρχουν σχόλια: