Το νόημα είναι ένας ήλιος πίσω από τα σύννεφα.
Αποκαλύπτοντας τις αποχρώσεις του σε δόσεις.
Αλλάζοντας θέση καθώς τρέχεις.
Αφήνοντας τη γεύση του παξιμαδιού όταν μια πεινασμένη ματιά το καταβροχθίζει.
Το νόημα είναι κοντά και μακριά.
Όσο το πλησιάζεις με τα γρήγορα βήματα, τόσο αυτό ξεγλιστρά.
Ας πάρεις μια ανάσα για μια στιγμή.
Κυριακή σήμερα. Αργία.
Κι αν το νόημα γίνει ο ουρανός;
Σε πόσο εύρος θα απλωθεί;
Μέχρι πού θα σκορπιστούν οι λέξεις του;
Σκέφτομαι να σταθώ και εγώ για μια στιγμή μαζί σου.
Έτσι όπως κοιτάζω ψηλά, βλέπω τις σκέψεις μου να εισχωρούν εκεί μέσα.
Ίσως τις παρατηρείς κι εσύ έτσι που γίνονται λέξεις και ταξιδεύουν σε βάθος.
Άλλες πονηρές, άλλες σκοτεινές, άλλες να τρεμοπαίζουν σαν τη φλόγα του κεριού...
Κι αν με λες "ανώμαλη", εγώ συνεχίζω αυτό το παιχνίδι.
Αφού η εξεύρεση του νοήματος είναι μια διαδικασία με ομαλές και ανώμαλες διαδρομές.
Οπότε λαμβάνω το "ανώμαλη" ως κοπλιμέντο.
Θα σε αφήσω τώρα να πάω για τρέξιμο.
Θέλω να παίξω με τον ήλιο, τα σύννεφα και τα εις βάθος νοήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου