Το γκρι της αβεβαιότητας.
Η μπόρα του θρήνου που ακόμα να ξεσπάσει.
Τα σύννεφα που μπέρδεψαν το μοιρολόι με το χορό.
Ο ουρανός μια αγκαλιά.
Το γαλάζιο στην άκρη.
Έβγαλα το μαχαίρι και έκοψα μια φέτα από το γαλάζιο.
Και όπως έλιωσε στο στόμα μου συνέχισα να αναπνέω.
Με μια καρδιά γκρίζα. Με μια γλώσσα γαλάζια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου