Ανάθεμα την ώρα που αγκάλιασα την αβεβαιότητα.
Δεν έμεινε μια στάλα χώρος για σιγουριά.
Ανάθεμα τη στιγμή που κορυφώθηκε η ταπεινότητα.
Καμιά λέξη να ηχεί με μεγαλείο στα αυτιά.
Ανάθεμα την περίοδο που θρονιάστηκα σε μια καρέκλα.
Καμιά στο έδαφος πατημασιά.
Αναθεματισμένη αιωνιότητα που φέρνεις το ανάθεμα.
Ανάθεμά με που ακόμα κι εκεί μέσα ένα ανάθημα θα βρω.
Κλείνω τα μάτια και το προσφέρω στο δικό μου εαυτό.
Η καρδιά μου ένα τύμπανο να συντονίζεται με το ρυθμό.
Αναθεματισμένο της μουσικής ανάθημα.
Είσαι τόσο καταπραϋντικό, τόσο συγκινητικό, τόσο αισθησιακό.
Τόσο,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου